Chandra X-ray Observatory

Het Chandra X-ray observatory is een satelliet die astronomische waarnemingen doet in het röntgengebied. Op aarde zijn die niet mogelijk omdat röntgenstraling niet door de aardatmosfeer kan dringen. Er worden waarnemingen gedaan van zeer energierijke processen in het heelal zoals neutronensterren, zwarte gaten en overblijfsels van supernova's. Chandra is een samenwerking van NASA met onder meer het Nederlandse ruimteonderzoeksinstituut SRON en het Max-Planck-Institut für Extraterrestrische Physik (MPE) in Garching (bij München) voor de transmissie-interferentietralie voor zachte röntgenstraling (LETG, Low Energy Transmission Grating).^[1]

Chandra X-ray Observatory
Algemene informatie
NSSDC ID	1999-040B
Organisatie	NASA/SAO/SXC
Aannemers	TRW. Northrop Grumman
Lancering	23 juli 1999, 04:31 UTC
Lanceerplaats	Kennedy Space Center LC-39B
Gelanceerd met	Columbia (STS-93)
Massa	4.790 kg
Baanhoogte	16.000 - 133.000 km
Omloopduur	64,2 uur
Golflengte waarnemingen	Röntgenstraling (0,1-10 keV)
Telescoop diameter	1,2 m
Omvang oppervlak	0,04 m2
Brandpuntsafstand	10 m
Instrumenten
ACIS	AXAF CCD Imaging Spectrometer
HRC	High Resolution Camera
HETGS	High Energy Transmission Grating Spectrometer
LETGS	Low Energy Transmission Grating Spectrometer
Website
Portaal    Astronomie

Chandra X-ray Observatory is de tweede van NASA's Great Observatories, een ruimtevaartprogramma van ruimtetelescopen waartoe ook de ruimtetelescoop Hubble, Compton Gamma Ray Observatory en de Spitzer Space Telescope behoren.

Baan

De satelliet is op 23 juli 1999 door de Spaceshuttle Columbia tijdens missie STS-93 in een elliptische baan om de aarde geplaatst. De kortste afstand tot de aarde bedraagt 16.000 kilometer, de verste afstand bedraagt 133.000 km. De baan is elliptisch omdat de satelliet alleen kan waarnemen boven de Van Allen-gordels. Door deze baan kunnen er per omwenteling van 64 uur en 18 minuten, 55 uur besteed worden aan waarnemingen.

Principe

Keplers supernovarest

SN 2006gy (rechtsboven) en zijn melkwegstelsel NGC 1260 (linksonder) in valse kleuren. Chandra X-ray Observatory.

Een röntgentelescoop werkt volgens heel andere principes dan een optische telescoop. Röntgenstralen gaan door hun hoge energie dwars door een spiegel heen. Een zware spiegel van lood zou haaks invallende röntgenstralen absorberen, niet weerkaatsen. Daarom moeten ze onder een zeer kleine hoek de parabolische en hyperbolische spiegels raken, waarna ze in het brandpunt samenkomen.

Lading

• energievoorziening en standregelsysteem voor de richting van de satelliet.

Het instrumentarium bestaat uit een

• telescoopsysteem met parabolische en hyperbolische spiegels
• detectoren als hogeresolutiecamera's en interferometers.

Vernoemd

Het Chandra X-ray Observatory is vernoemd naar de astronoom en fysicus Subramanyan Chandrasekhar.

Trivia

Het Chandra X-ray Observatory is de zwaarste vracht die ooit aan boord van een Space Shuttle werd gelanceerd.