De legende van Knockgrafton

De legende van Knockgrafton is een verhaal uit de Ierse mythologie.

Het liedje van de elfen

Verhaallijn

In de vallei van Atherlow woont een man. Mensen zijn bang voor de man met enorme bochel, hij kent toverspreuken en weet veel van kruiden. Zijn bijnaam is Lusmore (vingerhoedskruid), want dat kruid draagt hij altijd op zijn strooien hoedje.

Op een dag komt hij uit Cahir terug en loopt richting Cappagh, bij de oude vestingswal van Knockgrafton gaat hij rusten. Dan hoort hij bovenaardse muziek en hij geniet. Op een gegeven moment vult hij het liedje aan. Hij komt in de vestingwal bij elfen terecht. Ze nemen de bochel van zijn rug en het nieuws wordt al snel bekend. Op een dag komt een oude vrouw vragen hoe hij van zijn bochel afgekomen is. Lusmore vertelt alles en zoon van een vriendin van de vrouw, Jack Madden, gaat naar de vestingwal. Ook hij wil van zijn bochel af en hij hoort de muziek, maar hij heeft geen geduld en verpest het zangspel. Ook hij komt in de muur terecht en wordt door elfen gegrepen. Hij krijgt de bochel die ooit van Lusmore was naast zijn eigen bochel. Hij wordt halfdood gevonden en naar huis gebracht, waar hij al snel overlijdt. Iedereen die ook het gezang van de elfen wilde horen, liep het gevaar zo te eindigen.^[1]