Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief

Europacollege

universiteit in België Van Wikipedia, de vrije encyclopedie

Europacollege
Remove ads

Het Europacollege (Frans: Collège d'Europe; Engels: College of Europe) is een tweetalig (Engels en Frans) onafhankelijk postuniversitair instituut voor gespecialiseerde Europese studies. Het College heeft een campus in Brugge, Natolin en Tirana en werkt als een eenheid met één rector en drie afdelingen. Elk jaar behalen meer dan 400 studenten uit ongeveer 50 landen een Master (postgraduaat) in Europese studies met een focus op rechten, governance, economie of diplomatie.

Snelle feiten Locatie, Opgericht ...
Thumb
Campus aan de Verversdijk in Brugge
Thumb
Campus in Warschau
Remove ads

Geschiedenis

Samenvatten
Perspectief

Tijdens het Congres van Europa in Den Haag in 1948 opperde de Spaanse filosoof en staatsman Salvador de Madariaga het idee om een postuniversitair instituut op te richten waar studenten uit vele landen samen konden leven en studeren naar het voorbeeld van de Britse universiteit van Oxford, van Cambridge of de universiteit van Uppsala in Zweden. Kort daarna ontstond in Brugge een groep burgers en beleidsverantwoordelijken die zich onder de leiding van pater Karel Verleye inzette om een dergelijk instituut op te richten. De oprichtingsakte werd onder meer ondertekend door Winston Churchill, Alcide De Gasperi, Paul-Henri Spaak, August Cool, Duncan Sandys, Denis de Rougemont en Salvador de Madariaga. De eerste rector werd Hendrik Brugmans, een van de leiders van de Europese Beweging. De stichtingsvergadering ging door op 19 mei 1950 en het Regentsbesluit van 23 juni 1950 kende aan de nieuwe vereniging de rechtspersoonlijkheid toe als Stichting van Openbaar Nut. Zij nam haar intrek in het voormalig Jezuïetencollege in Brugge.

In 1965 werd de Bibliotheek Europacollege Brugge uitgebreid en verhuisd naar een nieuw gebouw aan de Dijver achter het hoofdgebouw.

In 1993 werd in navolging van de val van de communistische regimes in Centraal- en Oost-Europa op voorstel van de Poolse regering en met de steun van de Europese Unie een tweede campus van het Europacollege geopend in Natolin, een wijk in het district Ursynów en deel van de stad Warschau.

Het Europacollege werkt nauw samen met het in 2001 opgerichte Instituut Vergelijkende Regionale Integratiestudies, een afdeling van de Universiteit van de Verenigde Naties. Dit internationaal trainingscentrum onderzoekt samenwerking tussen landen in een mondiale regio zoals de Europese Unie. Het is gevestigd in het Grootseminarie van Brugge, waar ook studenten van het Europacollege zijn gehuisvest.

In 2023 werd op voorstel van rector Federica Mogherini en de Europese Commissie de komst van een derde campus aangekondigd in de Albanese hoofdstad Tirana die in 2024 werd geopend.

Remove ads

Patronen, studentenaantallen en gastsprekers

Samenvatten
Perspectief

Sedert de stichting wordt ieder academisch werkjaar ingezet onder het patroonschap van een gedenkwaardige Europeaan. Tijdens de openingszittingen in Brugge en later ook in Natolin en Tirana wordt het woord gevoerd door een prominente Europese leider.

Meer informatie Jaar, Patronage ...
Remove ads

Rectores

Vanaf de opening van de afdeling in Natolin werd een vice-rector aangesteld die meteen de facto rector is van de Poolse campus.

Rector Europacollege
Vice-rector (campus Natolin)
  • Vlag van Italië Ettore Deodato (1993)
  • Vlag van Verenigd Koninkrijk David Lewis (1994-1996)
  • Vlag van Polen Jacek Saryusz-Wolski (1996-1999)
  • Vlag van Polen Piotr Nowina-Konopka (1999-2004)
  • Vlag van Duitsland Robert Picht (2004-2007)
  • Vlag van Polen Ewa Ośniecka-Tamecka (2007 - heden)

Voorzitters van de raad van bestuur van het Europacollege

Enkele alumni

  • Vlag van Albanië Ledi Bianku, rechter bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens
  • Vlag van België Luc Coene, gouverneur van de Nationale Bank van België
  • Vlag van België Marc Descheemaecker, gedelegeerd bestuurder van de NMBS
  • Vlag van België Hugo Gerard, minderbroeder en bestuurder van Ryckevelde
  • Vlag van België Chris Hoornaert, permanente vertegenwoordiger van België bij de OESO
  • Vlag van België Guy Spitaels, minister-president van de Waalse regering
  • Vlag van Canada Louise Fréchette, adjunct-secretaris-generaal Verenigde Naties
  • Vlag van Denemarken Poul Skytte Christoffersen, permanente vertegenwoordiger van Denemarken bij de Europese Unie
  • Vlag van Denemarken Helle Thorning-Schmidt, premier van Denemarken
  • Vlag van Duitsland Josef Joffe, uitgever van Die Zeit
  • Vlag van Duitsland Jo Leinen, lid van het Europees Parlement
  • Vlag van Finland Alexander Stubb, premier van Finland
  • Vlag van Frankrijk Clément Beaune, minister van Transport van Frankrijk
  • Vlag van Hongarije George Schöpflin, lid van het Europees Parlement
  • Vlag van Ierland David McWilliams, economist en journalist
  • Vlag van Ierland David O'Sullivan, directeur-generaal Handel van de Europese Commissie
  • Vlag van IJsland Árni Páll Árnason, minister van Sociale Zaken van IJsland
  • Vlag van Indonesië Goenawan Mohamad, dichter en journalist
  • Vlag van Italië Enzo Moavero Milanesi, minister van Europese Zaken van Italië
  • Vlag van Italië Francesco Paolo Fulci, permanente vertegenwoordiger van Italië bij de Verenigde Naties
  • Vlag van Noord-Macedonië Nikola Poposki, minister van Buitenlandse Zaken van Noord-Macedonië
  • Vlag van Noorwegen Jon Ola Norbom, minister van Financiën van Noorwegen
  • Vlag van Oostenrijk Ursula Plassnik, minister van Buitenlandse Zaken van Oostenrijk
  • Vlag van Polen Iwo Byczewski, permanente vertegenwoordiger van Polen bij de Europese Unie
  • Vlag van Polen Jacek Saryusz-Wolski, Europees parlementslid
  • Vlag van Spanje Manuel Marín, waarnemend voorzitter van de Europese Commissie
  • Vlag van Spanje Juan Moscoso, lid van het Spaanse parlement
  • Vlag van Verenigd Koninkrijk Nick Clegg, vicepremier van het Verenigd Koninkrijk
  • Vlag van Verenigd Koninkrijk Jeremy Cooper, producer BBC Open University
  • Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Hughes, lid van het Britse Lagerhuis
  • Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Forman, minister van Hoger Onderwijs van het Verenigd Koninkrijk
  • Vlag van Verenigd Koninkrijk Stephen Kinnock, lid van het Britse Lagerhuis
  • Vlag van Verenigd Koninkrijk Alyn Smith, lid van het Europees Parlement
  • Vlag van Verenigde Staten Jim Oberstar, lid van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden
  • Vlag van Verenigde Staten Valerie Plame, medewerker van de CIA
Remove ads

Literatuur

  • Karel Verleye, De stichting van het Europacollege te Brugge, Stichting Ryckevelde, 1989
  • Dieter Mahncke, Léonce Bekemans & Robert Picht, The College of Europe. Fifty years of service to Europe, College of Europe publications, Brugge, 1999 ISBN 9080498319.
  • Paul Demaret, Inge Govaere & Dominique Hanf (eds), Dynamiques juridiques européennes. Edition revue et mise à jour de 30 ans d'études juridiques européennes au Collège d'Europe, Cahiers du Collège d'Europe, P. I. E. Peter Lang, Brussel, 2007.
Remove ads
Remove ads
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads