Forensisch psychiatrisch toezicht

Forensisch psychiatrisch toezicht (FPT)^[1] is een samenwerkingsmodel gericht op de terugkeer van TBS-gestelden in de Nederlandse maatschappij. Het is een vorm van toezicht waarbij het forensisch psychiatrisch centrum (FPC, voorheen TBS-kliniek) en de reclassering niet apart verantwoordelijk zijn voor een deel van het uitstroomtraject, maar vanuit hun expertise gezamenlijk betrokken zijn bij het toezicht op en de behandeling van TBS-gestelden gedurende het uitstroomtraject. De reclassering adviseert over resocialisatiemogelijkheden. Behandelaren blijven langer betrokken bij hun cliënten.

Vormen

Er zijn twee vormen van FPT: klinisch en ambulant.

• Klinisch FPT is de behandeling en resocialisatie van TBS-gestelden met de maatregel "TBS met dwangverpleging"
• Ambulant FPT is de behandeling en resocialisatie van TBS-gestelden met de maatregel "TBS met voorwaarden"

Aanleiding

In 2006 startte de Tweede Kamer een groot onderzoek naar het functioneren van de TBS-maatregel in Nederland. In die periode was de maatschappelijke onrust hoog als gevolg van enkele incidenten rondom TBS-gestelden. De commissie Visser die het parlementair onderzoek TBS-stelsel leidde deed aanbevelingen voor verbetering van het TBS-systeem. Een van de aanbevelingen was om de overgang van TBS naar maatschappij geleidelijker te laten verlopen. Dit leidde tot het tot stand komen van forensisch psychiatrisch toezicht.

Wie voeren het FPT uit?

Alle personen en instellingen die betrokken zijn bij het re-integreren van cliënten met een tbs-maatregel doen mee aan FPT. Onder meer: behandelaren uit de (forensische) GGZ, behandelaren uit de FPC, reclasseringswerkers en begeleiders van regionale instellingen voor beschermd wonen (RIBW).