Formule 1 in 1983

Het Formule 1-seizoen 1983 was het 34ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 13 maart en eindigde op 15 oktober na vijftien races.

34e Formule 1-seizoen (1983)
Volgende: 1984 Vorige: 1982
Nelson Piquet werd voor de tweede maal wereldkampioen in 1983
Algemene informatie
Races	15
Coureurs	35
Constructeurs	18
Verdedigend kampioen	Keke Rosberg (coureurs) Ferrari (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats	Nelson Piquet 59 (2e titel)
2e plaats	Alain Prost 57
3e plaats	René Arnoux 49
Eindstand constructeurs
1e plaats	Ferrari 89 (8e titel)
2e plaats	Renault 79
3e plaats	Brabham 72
Portaal    Autosport

Voor het seizoen 1983 werden vlakke bodemplaten tussen de voor- en achterwielen verplicht, waardoor het gebruik van volledige grondeffect bodemplaten voor betere aerodynamica onmogelijk werd. Het invoeren van de vlakke bodem was een reactie op het verongelukken van Gilles Villeneuve in 1982 en betekende het einde van de oorlog tussen de FIA en de FOCA. In 1983 werd zowel het rijderskampioenschap als het constructeurskampioenschap gewonnen met gebruik van een turbomotor. Het tijdperk van de Cosworth DFV kwam hiermee ten einde. Er werd voor het laatst een race gereden die niet meetelde voor het wereldkampioenschap: de Race of Champions op Brands Hatch.

Kalender

GP nr.	Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Datum
374	1	GP van Brazilië	Circuit van Jacarepagua	Rio de Janeiro	13 maart
375	2	GP van de Verenigde Staten West	Long Beach GP Circuit	Long Beach (Californië)	27 maart
376	3	GP van Frankrijk	Circuit Paul Ricard	Le Castellet	17 april
377	4	GP van San Marino	Autodromo Dino Ferrari	Imola	1 mei
378	5	GP van Monaco	Circuit de Monaco	Monte Carlo	15 mei
379	6	GP van België	Circuit de Spa-Francorchamps	Stavelot	22 mei
380	7	GP van de Verenigde Staten Oost	Stratencircuit Detroit	Detroit (Michigan)	5 juni
381	8	GP van Canada	Circuit Gilles Villeneuve	Montreal (Quebec)	12 juni
382	9	GP van Groot-Brittannië	Silverstone Circuit	Silverstone	16 juli
383	10	GP van Duitsland	Hockenheimring	Hockenheim	7 augustus
384	11	GP van Oostenrijk	Österreichring	Spielberg	14 augustus
385	12	GP van Nederland	Circuit Park Zandvoort	Zandvoort	28 augustus
386	13	GP van Italië	Autodromo Nazionale Monza	Monza	11 september
387	14	GP van Europa	Brands Hatch	West Kingsdown	25 september
388	15	GP van Zuid-Afrika	Kyalami Grand Prix Circuit	Midrand	15 oktober

Afgelast

• De Grand Prix van Argentinië werd afgelast om onduidelijke redenen^[1]
• De Grand Prix van Zwitserland werd afgelast omdat de Zwitserse tv niet buiten eigen land wilde uitzenden. De Grand Prix op Frans grondgebied zou ook niet door de Franse tv worden uitgezonden omdat zij alleen de Grand Prix van Frankrijk wilden uitzenden.^[1]
• De Grand Prix van de Sovjet-Unie die in de straten van Moskou verreden zou worden werd afgelast door bureaucratische belemmeringen.^[1][2]
• De Grand Prix van de Verenigde Staten werd afgelast na milieuprotesten en gebrek aan inzet van sponsors en televisie en vervangen door de Grand Prix van Europa.^[3]
• De Grand Prix van Las Vegas werd afgelast om onduidelijke redenen over tv uitzendrechten. Daardoor stonden er geen 17 maar 15 wedstrijden op de uiteindelijke kalender.^[4]

Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Originele datum
1	GP van Argentinië	Autódromo Municipal del Parque Almirante Brown de la Ciudad de Buenos Aires	Buenos Aires	30 januari
10	GP van Zwitserland	Circuit de Dijon-Prenois	Dijon	9 juli
14	GP van de Sovjet-Unie	Stratencircuit Moskou	Moskou	21 augustus
17	GP van de Verenigde Staten	Flushing Meadows Circuit	New York (New York)	25 september
18	GP van Las Vegas	Caesars Palace Grand Prix Circuit	Las Vegas (Nevada)	9 oktober