Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief
Formule 1 in 1999
raceseizoen Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
Het Formule 1-seizoen 1999 was het 50ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 7 maart en eindigde op 1 november na zestien races.
Mika Häkkinen won zijn tweede wereldtitel, na een duel met Eddie Irvine. Michael Schumacher die tijdens de Grand Prix van Groot-Brittannië zijn been brak bij een zwaar ongeluk werd vervangen door Mika Salo bij Ferrari. BAR kwam voor het eerst aan de start. Alle teams reden dit jaar met banden geleverd door Bridgestone na het afhaken van Goodyear.[1]
Remove ads
Kalender
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Kalenderwijzigingen in 1999
- De Grand Prix van Europa keerde na één jaar afwezigeheid terug op de kalender.
- De Grand Prix van Maleisië stond voor het eerst op de kalender.
Afgelast
De Grand Prix van China zou in 1999 voor het eerst op de kalender staan, maar werd afgelast vanwege problemen bij de organisatie.[2] De race werd van de kalender gehaald op 20 december 1998, mede door het nieuws dat vrachtvliegtuigen niet snel genoeg gelost konden worden op de lokale luchthaven.[3] De Grand Prix van China verscheen uiteindelijk voor het eerst op de Formule 1-kalender in 2004, gehouden op het Shanghai International Circuit.
De Grand Prix van Argentinië, die de race in China had moeten vervangen, werd vervolgens ook afgelast door financiële problemen en er kon geen overeenstemming worden bereikt met commerciële partijen. Met het afgelasten van de race ontstond er een gat van vijf weken tussen de eerste en tweede race van het seizoen.[3][4]
Remove ads
Ingeschreven teams en coureurs
Samenvatten
Perspectief
De volgende teams en coureurs namen deel aan het 'FIA Wereldkampioenschap F1' 1999. Alle teams reden met banden geleverd door Bridgestone.
.svg){kind=small}
Remove ads
Resultaten en klassement
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads