Franco Pellizotti

Franco Pellizotti (Latisana, 15 januari 1978) is een voormalig Italiaans wielrenner.

Franco Pellizotti
Persoonlijke informatie
Bijnaam	de Dolfijn van Bibione
Geboortedatum	15 januari 1978
Geboorteplaats	Latisana, Italië
Lengte	175 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer
Ploegen
2001–2004 2005–2010 2012–2016 2017–2018	Alessio Liquigas Androni Giocattoli (vanaf 9-5) Bahrain-Merida
Beste prestaties
Milaan-San Remo	9e (2005)
Luik-Bast.-Luik	12e (2007)
Ronde van Lombardije	9e (2004)
Ronde van Italië	4e (2008) 2 etappezeges
Ronde van Spanje	20e (2001)
Portaal    Wielersport

Carrière

Franco Pellizotti werd beroepswielrenner in 2001 bij Alessio. Destijds stond de ranke Pellizotti bekend om zijn wilde, krullende haardos. Vanaf het begin van zijn carrière was hij vooral goed in heuvelachtige koersen, maar de laatste jaren reed hij ook steeds beter in het hooggebergte en in tijdritten. Zijn bijnaam is de Dolfijn van Bibione.

Pellizotti's grootste overwinningen zijn etappes in Tirreno-Adriatico, de Ronde van het Baskenland (2002), Parijs-Nice (2007) en meerdere ritten in de Ronde van Italië (in 2006, 2008 en 2009). In de Giro is Pellizotti een vaste factor in de top van het klassement. In de Giro van 2008 reed hij zelfs enkele dagen in het roze maar moest genoegen nemen met een vierde plaats in het eindklassement. Een jaar later stond hij voor het eerst op het podium van een grote ronde, hij werd derde in de Giro van 2009 achter Denis Mensjov en Danilo Di Luca.

In de Ronde van Frankrijk 2009 werd Pellizotti winnaar van het rode rugnummer voor de meest strijdlustige renner, en werd hij winnaar van het bergklassement.

Op 3 mei 2010 werd bekendgemaakt dat Pellizotti van de UCI een startverbod had gekregen voor de Giro van 2010. Hij kreeg dit verbod vanwege afwijkende bloedwaarden. Ook mocht Pellizotti niet meedoen aan de Tour. In oktober 2010 werd hij vrijgesproken.^[1]

Op 8 maart 2011 werd Pellizotti alsnog voor twee jaar geschorst. Hij stopte toen ook direct met zijn wielercarrière. Il Delfino verloor daarmee ook zijn tweede plaats in de Giro van 2009, die hij kreeg toen Danilo Di Luca ook al uit de uitslag werd geschrapt. Ook zijn bolletjestrui in de Tour van dat jaar raakte hij kwijt.

Op 10 mei 2012 maakte hij zijn rentree. Sindsdien komt hij uit voor Androni Giocattoli-Sidermec.^[2] Kort na zijn comeback werd hij Italiaans kampioen op de weg.

Overwinningen

2002

6e etappe Tirreno-Adriatico

4e etappe Ronde van het Baskenland

Ronde van Friuli

5e etappe Ronde van Polen

2004

GP Chiasso

2005

2e etappe Internationale Wielerweek

Eindklassement Internationale Wielerweek

2006

10e etappe Ronde van Italië

2007

2e etappe Parijs-Nice

Puntenklassement Parijs-Nice

1e etappe Ronde van Italië (ploegentijdrit)

Memorial Marco Pantani

2008

16e etappe Ronde van Italië (klimtijdrit)

2009

17e etappe Ronde van Italië

Bergklassmement Ronde van Frankrijk

2012

Italiaans kampioen op de weg, Elite

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 2001 20e   2002 16e   2003 9e   75e   2004 11e   2005 47e   2006 8e (1)  2007 9e   37e   2008 4e (1)  2009   3  ↑ (1)    37e   2010 2012 2013 10e   2014 12e   2015 24e   2016 2017 21e   25e   2018 60e   50e   (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten 2001 opgave 2002 36e 131e 131e 2003 opgave 86e 43e 50e 2004 46e 30e 29e 9e 11e 130e 130e 65e 2005 9e 77e opgave 56e 94e 95e 82e (UPT) 2006 16e opgave 10e 10e 72e (UPT) 2007 80e 12e 45e (UPT) 2008 15e 29e 5e 5e 21e (UPT) 2009 45e 47e 29e (UWK) 2010 82e 41e 2012 12e 2013 opgave 8e 2014 63e 44e 2015 53e 49e 2016 30e 49e 2017 47e opgave 184e (UWT) 2018 85e opgave opgave 30e 96e 53e 210e (UWT)