Frans Swarttouw

François (Frans) Swarttouw (Den Haag, 15 december 1932 - Amsterdam, 3 februari 1997) was een Nederlands topfunctionaris. Hij was onder andere voorzitter van de raad van bestuur van vliegtuigbouwer Fokker.

Overdracht van de eerste Fokker-100 aan Swissair; v.l.n.r. Robert Staubli (Swissair), Van Duinen en Frans Swarttouw (Fokker) (29 februari 1988)

Swarttouw was de zoon van Hendrik Swarttouw, directeur van een stuwadoorsbedrijf, en Maria Pieternella Jacoba Willy Hamel. Zijn grootvader was Frans Swarttouw, die evenals zijn broer Cornelis al in de negentiende eeuw een stuwadoorsbedrijf leidde. Zijn grootvader stichtte Frans Swarttouw Havenbedrijven.^[1]

Rotterdamse haven

Na de middelbare school studeerde Swarttouw bedrijfseconomie aan de Nederlandse Economische Hogeschool in Rotterdam. Na zijn doctoraalexamen trad hij in 1956 in dienst bij het familiebedrijf Quick Dispatch, gespecialiseerd in de overslag van bulkgoederen.^[1] In de eerste twee jaren leerde hij de praktische en commerciële kanten van het havenbedrijf. Hij ging ook naar de Verenigde Staten om internationale ervaring op te doen.^[2] In 1958 kwam hij in de directie van Quick Dispatch naast zijn vader en oudere broer Henk. In hetzelfde jaar werd hij benoemd tot president-directeur.

Door de opkomst van de container maakte hij in oktober 1965 bekend een speciale containerterminal te willen opzetten op het terrein van Quick Dispatch aan de Eemhaven, samen met concurrent Thomsen's Havenbedrijf en de Nederlandse Spoorwegen. In 1966 werd de combinatie uitgebreid met drie andere grote stuwadoors. Op 24 oktober 1966 werd de oprichtingsovereenkomst van Europe Container Terminals (ECT) getekend. Het project kostte meer dan Quick Dispatch aan kon en daarom nam de Koninklijke Rotterdamsche Lloyd NV een aandelenbelang in Quick Dispatch. Op 1 januari 1969 nam de Lloyd ook de resterende aandelen over. Na de overname bekleedde Swarttouw verscheidene functies binnen Lloyd, al bleef hij als commissaris betrokken bij ECT. In 1970 nam hij de leiding van ECT op zich. Hij slaagde erin verschillende grote containervervoerders naar de haven van Rotterdam te halen. Onder zijn leiding ontwikkelde ECT zich tot Europa's grootste containeroverslagbedrijf.

Naast zijn functie binnen ECT was hij lid van het algemeen bestuur van het Verbond van Nederlandse Ondernemingen en van het dagelijks bestuur van de Scheepvaartvereniging Zuid, het organisatieverband van Rotterdamse havenwerkgevers. Swarttouw kon op momenten van spanning en tijdens onderhandelingen ruw, plat en ordinair optreden.^[1] In de Rotterdamse haven kon een dergelijke opstelling tot resultaten leiden.