Freeman Dyson

Freeman John Dyson (Crowthorne, Berkshire, 15 december 1923 – Princeton (New Jersey), 28 februari 2020) was een in Engeland geboren Amerikaans natuurkundige.

Freeman Dyson
Freeman Dyson in 2005
Persoonlijke gegevens
Volledige naam	Freeman John Dyson
Geboortedatum	15 december 1923
Geboorteplaats	Crowthorne
Overlijdensdatum	28 februari 2020
Overlijdensplaats	Princeton (New Jersey)
Locatie graf	Graf op Find a Grave
Religie	Christendom
Academische achtergrond
Alma mater	Universiteit van Cambridge
Wetenschappelijk werk
Vakgebied	Natuurkunde
Bekend van	Dysonbol, Disturbing the Universe,[1] Infinite in All Directions,[1] Dyson conjecture, Dyson tree, Dyson's eternal intelligence, Dyson's transform, Dyson series, Dyson equation, Crank conjecture, Schwinger–Dyson equation, The Sun, the Genome and the Internet, The Scientist as Rebel
Website

Hij is bekend geworden door zijn werk op het gebied van kwantummechanica, vastestoffysica en zijn deskundigheid bij de ontwikkeling van kernreactors. Ook is hij bekend vanwege zijn interesse in buitenaardse beschavingen en sciencefiction. Hij was een actief voorstander van afschaffing van kernwapens en van internationale samenwerking.

In 1989 ontving Dyson de Matteucci Medal. In 2000 won hij de Templeton-prijs. Freeman Dyson is de zoon van de Britse romantisch componist George Dyson en de jurist en sociaal werker Mildred Atkey.

Carrière

Gedurende de Tweede Wereldoorlog werkte Dyson voor het RAF Bomber Command. Hij raakte hierbij in conflict met de militaire bureaucratie door voor te stellen om per Lancaster bommenwerper twee geschutskoepels te verwijderen ten gunste van de snelheid en manoeuvreerbaarheid. Hij studeerde wiskunde in Cambridge (Verenigd Koninkrijk) en werd hoogleraar natuurkunde in 1951. Hij kwam nooit toe aan promoveren, maar ontving wel een twintigtal eredoctoraten. Hij hield zich aanvankelijk bezig met rekenwerk over kwantummechanica. Tussen 1957 en 1961 werkte hij in een team aan Project Orion, een door kernenergie aangedreven ruimteschip. Sceptisch was hij over de noodzaak van een "theorie van alles" in de natuurkunde.