Giacomo Boni

Giacomo Boni (Venetië, 25 april 1859 – Rome, 10 juli 1925) was een Italiaanse archeoloog en architect. Hij is met name beroemd geworden vanwege zijn pionierswerk op het Forum Romanum.

Giacomo Boni
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum	25 april 1859
Geboorteplaats	Venetië[1][2]
Overlijdensdatum	10 juli 1925
Overlijdensplaats	Rome[3]
Begraafplaats	Palatijn
Politieke partij	Partito Nazionale Fascista
Academische achtergrond
Opleiding	Accademia di Belle Arti di Venezia
Alma mater	Accademia di Belle Arti di Venezia
Wetenschappelijk werk
Vakgebied	archeologie,[4] architectuur,[4] poëzie,[4] translation from English[4]
Prijzen en erkenningen	Orde van de Rode Adelaar, grand officer of the Order of the Crown of Italy, Ridder in het Legioen van Eer
Beroep	antropoloog

Venetiaanse jaren

Boni werd geboren in Venetië, in een irredentistische gezin waarvan de vader als kapitein bij de marine had geweigerd een eed te zweren op de Oostenrijkse keizer. Als gevolg hiervan verloor zijn vader zijn baan en groeide Boni op in armoede. Als jongeling werkte Boni mee aan de restauratie van het dogepaleis in zijn geboortestad. Daarna studeerde hij, ook in Venetië, architectuur aan de Academie voor de Schone Kunsten (Accademia di Belle Arti). Na zijn studie trok Boni naar Rome, hoewel hij voor bijzondere gelegenheden terugkeerde naar zijn geboorteplaats. Zo deed hij rond 1903, na het instorten van de Campanile van de San Marco, onderzoek onder de basiliek, wat leidde tot vondsten uit de Romeinse tijd.

Als archeoloog in Rome

Vanaf 1888 kreeg Boni aanstellingen bij diverse Italiaanse culturele instellingen, waaronder bij het Istituto Nazionale per la Grafica - Calcografia. In 1898 werd hij aangesteld als hoofdarcheloog om de opgravingen op het Forum Romanum te leiden. Vanaf 1907 kwam daar de opgraving op de naburige Palatijn bij.

Boni's werk op het Forum was van groot belang en blijvende invloed. Als eerste Italiaanse archeoloog die zich bezig hield met de Oudheid maakte Boni gebruik van stratigrafie. Hij groef aardlaag voor aardlaag af, waardoor hij zijn vondsten exacter kon dateren dan archeologen voor hem hadden gedaan. Dit leidde, in combinatie met zijn mettertijd groeiende expertise, tot opzienbarende ontdekkingen. Tot Boni's belangrijkste ontdekkingen behoorden een necropolis onder de Tempel van Antoninus en Faustina, de fundamenten van de Regia en de exacte locatie van het Lacus Curtius. Zijn spraakmakendste vondst was die van de Lapis niger. Op de Palatijn ontdekte Boni onder meer een waterkelder en deed hij opgravingen bij de Domus Flavia.