Giorgio Moroder

Giorgio Moroder, eigenlijk: Hansjörg Moroder, (Urtijëi (Ortisei), Italië, 26 april 1940) is een belangrijke Italiaanse componist en muzikant-producer van het discotijdperk.

Giorgio Moroder
Giorgio Moroder
Algemene informatie
Volledige naam	Hansjörg Moroder[1]
Bijnaam	Giorgio
Geboren	26 april 1940
Geboorteplaats	Urtijëi
Land	Italië
Werk
Genre(s)	popmuziek
Beroep	componist, muziekproducent, zanger
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

Muzikale loopbaan

Giorgio Moroder was vanaf de tweede helft van de jaren zestig werkzaam onder de naam Giorgio en maakte een album onder de naam Einzelgänger. In deze jaren maakte hij zowel Duitstalige als Engelstalige muziek en werkte hij samen met onder meer Wout Steenhuis, Jürgen Wentorf en Jörg Schmeier.

In de loop der jaren heeft Moroder veel verschillende (disco)artiesten geproduceerd en vaak schreef hij, soms samen met Pete Bellotte, de muziek. Hij introduceerde eind jaren '70 de Moog synthesizer in de discomuziek. Behalve met Donna Summer werkte hij ook met onder meer Sparks (de hits Beat the Clock en The Number One Song in Heaven uit 1979), Freddie Mercury (Love Kills), Nina Hagen, The Sylvers, Philip Oakey (van Human League, voor de soundtrack van 'Electric Dreams') Debbie Harry (Rush Rush), The Three Degrees, Sigue Sigue Sputnik (het nummer "Love Missile F1-11") en Berlin.

Het succesvolst was Moroder in samenwerking met Pete Bellotte. Zij maakten de disco bekend met het produceren en schrijven van muziek voor Donna Summer. Daarbij kunnen de nummers Love to Love You Baby en I Feel Love gezien worden als archetype van de "sexy disco" die al snel veel navolging vond. Daarnaast wordt I Feel Love, oorspronkelijk de B-kant van haar single Can't We Just Sit Down (And Talk It Over), ook gezien als belangrijke (sample-)bron voor en blauwdruk van de latere stroming "House", vanwege een bijna 6 minuten doorstampende computerbeat, vergezeld van een typerende sequencer melodie- en baslijn. Ook de lengte van dit nummer mag als baanbrekend worden gezien, op een 7-inch single.

Vanaf de tweede helft van de jaren zeventig heeft hij voor verschillende speelfilms (deels of geheel) de soundtrack verzorgd, waaronder de films Midnight Express, Flashdance, American Gigolo, Cat People, Top Gun en Scarface. De laatste soundtrack stond weer volop in de belangstelling na het gebruik van deze muziek in het succesvolle computerspel "Grand Theft Auto III". Voor deze soundtracks heeft hij verschillende prijzen, waaronder ook enkele Oscars in ontvangst mogen nemen.

In 2011 won Giorgio Moroder op de World Soundtrack Awards een "Lifetime Achievement Award".

In 2013 kent Giorgio een revival door de samenwerking met Daft Punk. Op het album Random Access Memories staat het nummer Giorgio By Moroder waarin hij zelf vertelt over zijn eigen producerswerk. Ook werkt hij in dat jaar voor Google aan de soundtrack voor een racespel in Google Chrome.

Giorgio Moroder werkt samen met Sia op het inmiddels als single verschenen titelnummer van Giorgio Moroder's nieuwe album: "Déjà Vu". Het album kwam uit op 12 juni 2015, zijn eerste album sinds Forever Dancing dat 23 jaar daarvoor uitkwam. In 2016 is hij ook te gast op het album Retroactive van houseproducer Sharam.

Als autobouwer is Giorgio Moroder eveneens mede-oprichter van het exclusieve Italiaanse supersportwagenmerk Cizeta-Moroder. Het enige model is de V16T die is ontworpen door Marcello Gandini.

Discografie

Albums

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
That's Bubblegum - That's Giorgio	1969	-	-	-
Giorgio	1970	-	-	-
Son of My Father	1972	-	-	-
Giorgio's Music	1973	-	-	-
Einzelgänger	1975	-	-	-
Knights in White Satin	1976	-	-	-
From Here to Eternity	1977	-	-	-
Love's in You, Love's in Me	1978	-	-	-
E=MC²	1979	-	-	-
Solitary Men	1983	-	-	-
Innovisions	1985	-	-	-
From Here to Eternity ... and Back	1985	-	-	-	Verzamelalbum
Philip Oakey & Giorgio Moroder	1985	-	-	-
To Be Number One	1990	-	-	-
Forever Dancing	1992	-	-	-
16 Early Hits	1996	-	-	-	Verzamelalbum
The Best of Giorgio Moroder	2001	-	-	-	Verzamelalbum
Déjà Vu	12-06-2015	20-06-2015	50	1

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Looky, Looky	1970	-	tip 15	-
Son of My Father	1972	-	tip 8	-
From Here to Eternity	1977	26-11-1977	19	6	Nr. 22 in de Single Top 100
Chase	1979	-	tip 8	-
A Love Affair (met Joe Esposito)	1983	-	tip 17	-
Lady, Lady (met Joe Esposito)	1983	-	tip 10	-
Together in Electric Dreams ((met Philip Oakey)	1984	03-11-1984	15	8	Nr. 35 in de Single Top 100
Reach Out (met Paul Engemann)	1984	-	-	-	Nr. 47 in de Single Top 100
The Chase (vs. Jam & Spoon)	2000	-	tip 5	-	Nr. 68 in de Single Top 100 / Dancesmash op Radio 538
Right Here, Right Now (met Kylie Minogue)	2015	-	tip 14	-

Soundtracks

• 1972: Die Klosterschülerinnen
• 1978: Midnight Express
• 1978: Battlestar Galactica
• 1980: American Gigolo
• 1980: Foxes
• 1982: Cat People
• 1983: Superman III (met Ken Thorne)
• 1983: Flashdance
• 1983: Scarface
• 1983: D.C. Cab
• 1984: The NeverEnding Story (met Klaus Doldinger)
• 1984: Electric Dreams
• 1984: Metropolis
• 1986: Top Gun (met Harold Faltermeyer)
• 1987: Over the Top
• 1988: Mamba
• 1988: Another Way
• 1989: Let it Ride
• 1990: The NeverEnding Story II: The Next Chapter (met Robert Folk)
• 1992: Jackpot
• 1996: Pepolino und der Schatz der Meerjungfrau
• 2016: The Assignment (met Raney Shockne)

Computerspellen

• 2006: Scarface: The World Is Yours
• 2013: Racer (in web game voor Google Chrome)
• 2016: TRON RUN/r

Televisieprogramma's

• 1972: Oswalt Kolle: Liebe als Gesellschaftsspiel (documentaire)
• 1986: Von Kastelruth nach Hollywood (documentaire)
• 1994: Fantastic Four (televisieserie, 3 afleveringen)
• 2003: Impressionen unter wasser (documentaire)
• 2005: When Disco Ruled the World (televisiefilm)
• 2006: Rock and Roll Hall of Fame Induction Ceremony (televisiefilm)
• 2011: Saviono racconta Scarface (documentaire)
• 2016: Queen of the South (Netflix series)

Prijzen en nominaties

Academy Awards

Jaar	Titel	Categorie	Uitslag
1979	Midnight Express	Beste filmmuziek	Gewonnen
1984	Flashdance	Beste filmsong	Gewonnen
1987	Top Gun	Beste filmsong	Gewonnen

Golden Globe Awards

Jaar	Titel	Categorie	Uitslag
1979	Midnight Express	Beste filmmuziek	Gewonnen
1981	American Gigolo	Beste filmmuziek	Genomineerd
1981	American Gigolo	Beste filmsong	Genomineerd
1983	Cat People	Beste filmmuziek	Genomineerd
1983	Cat People	Beste filmsong	Genomineerd
1984	Flashdance	Beste filmmuziek	Gewonnen
1984	Flashdance	Beste filmsong	Gewonnen
1987	Top Gun	Beste filmsong	Gewonnen

Grammy Awards

Jaar	Titel	Categorie	Uitslag
1979	Midnight Express	Beste muziek voor een film of televisiespecial	Genomineerd
1980	Bad Girls (album)	Album of the Year (als producer)	Genomineerd
1980	Dim All the Lights (song)	Best Disco Recording (als producer)	Genomineerd
1984	Flashdance	Beste muziek voor een film of televisiespecial	Gewonnen
1998	Carry On (song)	Best Dance Recording (als mede-artiest/producer)	Gewonnen
2014	Random Access Memories (album)	Album of the Year (als mede-artiest)	Gewonnen

NPO Radio 2 Top 2000

Van Giorgio Moroder stond alleen Together in electric dreams (met Philip Oakey) in 1999 in de NPO Radio 2 Top 2000, op plek 1910.