Gregori Aminoffprijs

De Gregori Aminoffprijs is een internationale prijs die sinds 1979 jaarlijks wordt uitgereikt door de Zweedse Academie op het gebied van de kristallografie. De prijs is bedoeld voor "gedocumenteerde, individuele bijdragen op het gebied van de kristallografie, met inbegrip van de vakgebieden die zich bezichhouden met de dynamiek van de vorming en oplossing van kristalstructuren. Voorkeur wordt verleend aan werk met een elegante aanpak van het probleem."^[1] De prijs kan aan een individuele winnaar worden uitgereikt, maar ook aan meerdere personen.

De prijs is vernoemd naar de Zweedse wetenschapper en artiest Gregori Aminoff (1883-1947), die vanaf 1923 werkzaam was als hoogleraar in de mineralogie aan het Naturhistoriska riksmuseet. De prijs is in het leven geroepen als een initiatief van zijn weduwe, Birgit Broomé-Aminoff.

Jaar	Naam	Citaat
1979	Paul Peter Ewald (Verenigd Koninkrijk)
1980	(Prijs niet uitgereikt)
1981	Charles Frank (Verenigd Koninkrijk)
1982	Gunnar Hägg (Zweden)
1983	J. M. Robertson (Verenigd Koninkrijk)
1984	David Harker (Verenigde Staten)
1985	André Guinier (Frankrijk)
1986	Erwin Félix Bertaut (Frankrijk)
1987	Otto Kratky (Oostenrijk)
1988	Isabella L. Karle (Verenigde Staten)
1989	Arne Magnéli (Zweden)
1990	Jack Dunitz (Zwitserland)
1991	David Phillips (Verenigd Koninkrijk)
1992	Michael M. Woolfson (Verenigd Koninkrijk)
1993	Clifford G. Shull (Verenigde Staten)
1994	Michael G. Rossmann (Verenigde Staten)
1995	Hugo Rietveld (Nederland)
1996	Philip Coppens (Verenigde Staten)
1997	Wayne A. Hendrickson (Verenigde Staten)	"voor zijn bijdragen aan fasehoek bepaling van macromoleculaire kristallen met behulp van afwijkende verstrooiing en meting van meerder golflengtes"
1998	Pieter Maarten de Wolff (Nederland), Aloysio Janner (Nederland), Ted Janssen (Nederland)	"voor hun bijdragen aan de theorie en praktijk van verfijnde gemoduleerde structuren"
1999	Richard Henderson (Verenigd Koninkrijk) , Nigel Unwin (Verenigd Koninkrijk)	"voor hun ontwikkeling van methoden voor de structurele bepaling van biologische macromoleculen met behulp van elektron diffractie"
2000	Daniel Shechtman (Israël)	"voor zijn ontdekking van quasikristallen"
2001	Kenneth C. Holmes (Duitsland)	"voor zijn baanbrekende ontwikkeling van methoden voor het bestuderen van biologische macromoleculen, in het bijzonder spierproteïnen, bij synchroton straling"
2002	Leslie Leiserowitz (Israël), Meir Lahav (Israël)	"voor zijn fundamenteel onderzoek van kristalgroei en de toepassing daarvan op de scheiding van enantomeren en voor zijn studies aan oppervlaktestructuren bij synchroton straling"
2003	Axel Brünger (Verenigde Staten), T. Alwyn Jones (Zweden)	"voor zijn ontwikkelingen van verfijnde technieken voor macromoleculen", "voor zijn baanbrekende ontwikkeling van methoden voor het interpreteren van elektron-dichtheid kaarten en het bouwen van modellen voor biologische macromoleculen met behulp van computergrafieken"
2004	(Prijs niet uitgereikt)
2005	Ho-Kwang Mao (Verenigde Staten)	"voor zijn baanbrekend onderzoek van solide materialen onder extreem hoge druk en temperaturen"
2006	Stephen Harrison, Harvard University en David Stuart, Oxford University	"voor hun opmerkelijke bijdrage op het gebied van virus kristallografie"
2007	Sumio Iijima	"voor zijn structurele studies van carbon nanotubes"
2008	Hans Eklund	"voor zijn kristallografische studies van ribonucleotide reductase"
2009	George M. Sheldrick (Great Britain) en Gérard Bricogne (France)	"for his developments on the division of structure chemical"
2010	So Iwata (Japan)	"for his seminal crystallographic studies of membrane proteins. Using state-of-the-art crystallographic methods, he has elucidated vital biological functions within the fields of cellular respiration, photosynthesis and molecular transport"
2011	Lia Addadi (Israel) en Stephen Weiner (Israel)	"for their crystallographic studies of biomineralization processes, which have led to an understanding of mechanisms of mineral formation"
2012	Marat Yusupov (Frankrijk), Gulnara Yusupova (Frankrijk) en Harry F. Noller (Verenigde Staten)	"for their crystallographic studies on ribosomes, translators of the code of life"
2013	Carlo Gatti (Italië) en Mark Spackman (Australië)	"for developing experimental and theoretical methods to study electron density in crystals, and using them to determine molecular and crystalline properties"
2014	Yigong Shi (China)	"for his groundbreaking crystallographic studies of proteins and protein complexes that regulate programmed cell death"
2015	Ian Robinson (Verenigd Koninkrijk)	"for his development of diffraction methods for studying surfaces and nanomaterials"
2016	Poul Nissen (Denemarken) en Chikashi Toyoshima (Japan)	"for their fundamental contributions to understanding the structural basis for ATP-driven translocation of ions across membranes"
2017	Natalia Dubrovinskaia (Zweden) en Leonid Dubrovinsky (Zweden)	"for their development of new methodology for in-situ experimental determination of crystal structures under extreme conditions of high temperature and pressure"
2018	Piet Gros (Nederland)	"for his fundamental contributions to understanding the complement system-mediated innate immune response"
2019	Michael O’Keeffe (Engeland) en Omar M. Yaghi (Jordanië)/(United States)	"for their fundamental contributions to the development of reticular chemistry"