In vitro

In vitro (Latijn: in glas) is het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek met micro-organismen, cellen en biomoleculen buiten hun normale biologische context.^[1] In vitro-experimenten vinden plaats buiten een intact organisme, veelal in een reageerbuis, petrischaal, kweekfles of ander laboratoriumglaswerk. Een bekende toepassing is in-vitrofertilisatie, waarbij bevruchting van eicellen buiten het lichaam plaatsvindt.

In vitro-cultuur van wijnstokken

Door (onderdelen van) organismen onder gecontroleerde omstandigheden te bestuderen, kan men de biologie ervan zeer nauwkeurig beschrijven en verklaren. In vitro-experimenten zijn vaak makkelijker uit te voeren dan experimenten met hele organismen. Dergelijke experimenten worden in vivo genoemd. De resultaten van in vitro-onderzoek zijn niet zonder meer geldig voor de situatie in vivo; de complexiteit van het complete levende organisme wordt immers buiten beschouwing gelaten.^[2][3]

Tegenwoordig wordt in laboratoria naast glas ook kunststof gebruikt, maar de term in vitro is desondanks gangbaar gebleven. Een verwante term is ex vivo (buiten het levende), dat meestal wordt gebruikt voor de kweek van hele organen, verse weefsels of primaire cellen, vaak van kortere duur. Aangezien de kweek van deze weefsels meestal ook in glas (plastic) gebeurt, zijn de termen in vitro en ex vivo nauw aan elkaar verwant. Een andere verwante term is in silico als het gaat om een computersimulatie.

Zie ook

• In vivo
• Ex vivo
• Weefselkweek (plant)

Bronnen

1. (en) Alberts B, Heald R, Johnson A. (2022). Molecular Biology of The Cell, 7th. W.W. Norton & Company, p. 476. ISBN 978-0-393-42708-0.
2. (en) Vignais P. (2010). Discovering Life, Manufacturing Life: How the experimental method shaped life sciences. Springer. ISBN 978-90-481-3766-4.
3. (en) Rothman, S. S. (2002). Lessons from the living cell: the culture of science and the limits of reductionism. McGraw-Hill. ISBN 0-07-137820-0.