Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief
Isle of Man TT 1923
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
De Isle of Man TT 1923 was de twaalfde uitvoering van de Isle of Man TT. Ze werd verreden op de Snaefell Mountain Course, een stratencircuit op het eiland Man.
Remove ads
Algemeen
| 1923 |
|
Nadat in 1922 de 250cc-Lightweight TT aan het programma was toegevoegd, volgde in dit jaar de Sidecar TT. Dat was tegen de zin van de fabrikanten, want hoewel zijspannen voor het normale verkeer populair waren, vonden ze races niet het juist instrument om ze te promoten. Het had voor hen ook geen zin, want de meeste motorfietsfabrikanten verkochten wel zijspantrekkers, maar geen zijspannen. Walter Brandish viel in de trainingen in de bocht voor Hillberry Corner, waarbij hij een been brak. Deze bocht kreeg daarna zijn naam: Brandish Corner. Tijdens de Senior TT op vrijdag 15 juni verongelukte J.H. Veasey bij Greeba Bridge.
Remove ads
Senior TT
Samenvatten
Perspectief
De Senior TT werd onder zeer slechte weersomstandigheden verreden. Tom Sheard kende als Manxman de wegen op zijn duimpje en dat hielp hem om zijn tweede overwinning te scoren. Wat ook hielp was de door Les Bailey ontwikkelde Douglas RA 23. Opmerkelijk was de keuze van Freddie Dixon, die zeer nauw verbonden was met Douglas, maar met een Indian aan de Senior deelnam.
Uitslag Senior TT
.svg){kind=small}
Niet gefinisht
Remove ads
Junior TT
Samenvatten
Perspectief
Jimmie Simpson was overgestapt van Scott naar AJS. Hij reed de snelste ronde, maar viel uit. Daardoor kon Stanley Woods zijn eerste van tien overwinningen scoren
Lightweight TT
Wal Handley had met zijn OK Supreme een goede start en reed ook de snelste ronde, maar net als in 1922 liet de machine hem in de steek. Jock Porter won met zijn eigen merk, New Gerrard voor Bert le Vack met de New Imperial.
Remove ads
Sidecar TT
Samenvatten
Perspectief
Hoewel de meeste fabrikanten niet happig waren op de Sidecar TT, waren er een paar die er veel werk in staken. Freddie Dixon, die in 1912 al voor het eerst had deelgenomen aan de TT, bedacht een kantelend zijspan, waardoor hij zijn motorfiets als een normaal balansvoertuig kon blijven besturen. Les Bailey, hoofdconstructeur bij Douglas, werkte het idee verder uit. Bakkenist Walter Denny zat gewoon als passagier in het zijspan. Hij hoefde nog niet te "turnen", zoals dat vele jaren later gebruikelijk werd. Ook William Montgomery maakte er werk van. Hij zocht samenwerking met George Brough, die inmiddels zijn eigen merk Brough Superior had opgestart. De Montgomery met 600cc-JAP-motor kreeg een vernikkelde zadeltank zoals ook Brough Superiors hadden, en het aluminium zijspan woog slechts 8 kg. Brough deed het ontwikkelings- en testwerk, maar Montgomery viel al in de tweede ronde uit. De Douglas van Dixon en Denny was wel succesvol: zij wonnen de race voor Graham Walker en George Tucker.
Remove ads
Trivia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads