Kadewaterschap Ade

Het Kaderwaterschap Ade was een waterschap in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, in de gemeenten Alkemade en Leiderdorp. Het bestond slechts 7½ jaar (1971-1979), toen het opging in het waterschap De Oude Veenen. De Verenigde Vergadering en het dagelijks bestuur van het waterschap werden gevormd door de bestuursleden resp. de voorzitters of vertegenwoordigers van de deelnemende polders^[1] (die overigens bleven bestaan als zelfstandige waterschappen).

Kaderwaterschap Ade

Voormalig waterschap in Nederland
Locatie
Provincie	Zuid-Holland
Geschiedenis
Opgericht	1 juli 1971
Opgeheven	1 januari 1979
Opgegaan in	De Oude Veenen
Portaal    Nederland

De Zuidzijdervaart, een boezemwater tussen de Rode Polder (links) en de Hoogmadesche Polder (rechts)

De Stingsloot, een boezemwater tussen de Vrouw-Vennepolder (links) en de Rode polder (rechts)

Kadasterkaart uit 1828 van de Blauwe Polder met omringende vaarten waaronder de Zuidzijdervaart, Vaarsloot, Achterwetering en Akkersloot

Oprichting en taak

De oprichting van dit nieuwe waterschap was een idee van Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland in oktober 1970. Taak van het kadewaterschap zou moeten zijn de bescherming van de boezemkades van de Vrouw Vennepolder, de Drooggemaakte Akkersloot-, Hertogs- en Blijverspolders, de Rode-, Blauwe- en Bospolder en de Hoogmadesche- en Frederikspolder, allen direct ten zuiden van de Kagerplassen gelegen. Een aantal boezemkades verkeerde niet in goede staat, omdat deze polderwaterschappen -hoewel verantwoordelijk voor het onderhoud van de kades- niet bij machte waren de kosten daarvan geheel zelf te dragen. Bovendien vonden Gedeputeerde Staten het wenselijk dat het beheer van deze kades bij één lichaam zou berusten omdat ze voor het hele gebied van belang zijn.

Dit probleem was ontstaan door de specifieke situatie rond de Kagerplassen. Het landschap bestaat hier van oudsher uit een groot aantal kleinere polders die door plassen of relatief brede boezemwateren van elkaar worden gescheiden. De kadelengte per polderhectare is daardoor groot, en er is relatief veel golfslag (ook door pleziervaart), dus de kades hebben relatief veel te lijden. Daar komt nog bij dat de kades uit slappe veengrond bestaan, waardoor voortdurend verzakkingen optreden, terwijl de polders zelf door inklinking steeds lager komen te liggen.^[2]