Khalil Gibran

Khalil Gibran, ook wel Kahlil Gibran; geboren als Gibran Khalil Gibran, Arabisch: جبران خليل جبران, Syrisch: ܓ̰ܒܪܢ ܚܠܝܠ ܓ̰ܒܪܢ (Bsharri, 6 januari 1883 – New York, 10 april 1931) was een artiest, dichter en schrijver.

Khalil Gibran
Zelfportret met muze, 1911
Algemene informatie
Volledige naam	Gibran Khalil Gibran, جبران خليل جبران
Ook bekend als	Kahlil Gibran
Geboren	6 januari 1883
Geboorteplaats	Bsharri
Overleden	10 april 1931
Overlijdensplaats	New York
Geboorteland	Libanon Verenigde Staten
Beroep	beeldend kunstenaar, schilder, dichter en schrijver
Handtekening
Werk
Jaren actief	1905−1931
Genre	dichtkunst, filosofische literatuur
Stroming	Arabische literatuur
Invloeden	Europese modernisten en de Romantiek
Thema's	westerse en oosterse mystiek
Bekende werken	Nubdha Fi Fan al-Musiqa, Gebroken vleugels, Een traan en een lach, De dwaas, De profeet, Jezus de Zoon des Mensen, De tuin van de profeet
Uitgeverij	Alfred A. Knopf, Atlantic
(en) IMDb-profiel
Website
Portaal    Literatuur Kunst & Cultuur

de jonge Khalil Gibran, gefotografeerd door Fred Holland Day

Levensloop

Gibran werd geboren in Libanon. Zijn ouders waren Maronitische christenen. Toen hij 12 was vertrok zijn moeder met haar kinderen naar de Verenigde Staten van Amerika, maar stuurde Khalil na korte tijd terug om zijn opleiding te vervolgen. In 1901 verliet hij Beiroet en zwierf door Europa. Daar kwam hij in aanraking met de Europese modernisten en de Romantiek. Zijn eerste boekje al-Musiqa (1905), dat eigenlijk meer een pamflet was, was een romantische lofzang op de muziek. In Boston en Parijs bracht hij het grootste deel van zijn productieve leven door.

Gibran schreef met zijn poëtische werken geschiedenis: vooral zijn boek De Profeet is zeer geliefd geworden bij het publiek en wordt tot op de dag van vandaag door velen gebruikt als persoonlijke bijbel. Tevens is hij in de Arabische wereld bekend als vrijdenker en schrijver, een van de weinigen van zijn tijd die over grenzen en verschillen heen keek. Hij schreef evenveel in het Engels als in het Arabisch, veelal korte verhalen en prozaïsche gedichten. Zijn werk is in tegenstelling tot de conventionele Arabische literatuur zeer toegankelijk, ook voor religieuzen en hen die zich thuis voelen in het atheïsme. Zijn reputatie als centraal figuur in de moderne Arabische literatuur is nooit betwijfeld.

Naast het schrijven schilderde hij veelvuldig; in zijn boeken staan veel van zijn werken. Later beschreef hij zijn leven in Libanon als idyllisch, in zijn werk schijnt veel van de volkscultuur en de natuurlijke schoonheid van Libanon door.^[1]