Kleine honingklaver

De kleine honingklaver (Melilotus indicus, synoniem: Melilotus parviflora) is een eenjarige plant uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). De soort komt van nature voor in Zuidwest-Azië, Noord-Afrika en Zuid-Europa en is van daaruit over de hele wereld verspreid. In Nederland is de soort een ingeburgerde exoot. Het aantal chromosomen is 2n=16^[1]

Kleine honingklaver
Taxonomische indeling
Rijk: Plantae (Planten) Stam: Embryophyta (Landplanten) Klasse: Spermatopsida (Zaadplanten) Clade: Bedektzadigen Clade: 'nieuwe' Tweezaadlobbigen Clade: Fabiden Orde: Fabales Familie: Leguminosae (Vlinderbloemenfamilie) Onderfamilie: Papilionoideae Geslacht: Melilotus (Honingklaver)
Soort
Melilotus indicus (L.) All. (1785)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Kleine honingklaver op Wikispecies
Portaal    Biologie

De plant wordt 10-40 cm hoog. De omgekeerd-eivormige tot langwerpig-wigvormige, 10-25 mm lange en 8-10 mm brede bladeren zijn drietallig met aan de voet vaak iets getande, 4-6 mm lange, lancetvormige steunblaadjes. De bladeren hebben 7-9 paar zijnerven.

De kleine honingklaver bloeit van juni tot in oktober met gele, 2-3 mm lange bloemen, waarvan de vlag iets langer is dan de zwaarden en de kiel. De bloeiwijze is een 1,5-4 cm lange, dichtbloemige tros met 15-25 bloemen en die later langer wordt.

De bijna bolvormige, kale, eerst witachtige, later olijfgroene peul is 1,5-3 mm groot en sterk netvormig geaderd. De peul bevat 1 donkerbruin, 1,5 mm groot zaadje.

De kleine honingklaver komt voor op natte tot vochtige, voedselrijke grond aan waterkanten, ruderale plaatsen, ruigten en langs spoorwegen.

• Kleine honingklaver
• 
  Illustratie in Flora Batava
• 
  Plant
• 
  Stengel
• 
  Blad
• 
  Bloemen
• 
  Vruchten