Leeuwenpoort (Mycene)

De Leeuwenpoort vormde in de tijd van het oude Griekenland de belangrijkste poort naar de citadel van Mycene. De poort is rond 1250 v.Chr. gebouwd,^[1] verschafte toegang tot het centrum van de burcht en wordt gezien als het oudste grote beeldhouwwerk in Europa.

Leeuwenpoort in de 19e eeuw met Heinrich Schliemann en Wilhelm Dörpfeld

Andere zijde van de Leeuwenpoort van Mycene

Mycene met in het noordwesten de Leeuwenpoort

De poort is naar de twee leeuwinnen genoemd, die boven de poort de toegang tot de stad bewaakten. De Minoïsche zuil tussen de twee leeuwen vormde waarschijnlijk een symbool voor het koningshuis dat over het welzijn van de stad waakte.

Geschiedenis

De stad Mycene speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van het oude Griekenland. De Myceners vochten tijdens de Perzische Oorlogen bij Thermopylae en Plataeae, maar werden in 468 v.Chr. door Argos gevangengenomen. Mycene is nu een toeristische plaats, maar was dat ook in de hellenistische periode al. De stad werd aan het einde van de Romeinse periode geheel verlaten.

Perseus was volgens verschillende bronnen de stichter van Mycene^[2][3] en is er volgens de overlevering koning geweest. Hij werd als hoogste koning gezien van alle Myceense rijken op het Griekse vasteland. Er werd op de plaats van Mycene in 1350 v.Chr. een indrukwekkende koningsburcht gebouwd.^[4] Deze burcht werd alleen door de heersende klasse bewoond. De Leeuwenpoort was een van de twee poorten naar de citadel, maar de grootste, dus gaf toegang tot het centrum van de burcht. De bouw ervan wordt aan koning Atreus toegeschreven. Er bevond zich in de burcht een paleis dat tussen 1400 en 1200 v.Chr. in verschillende fasen werd gebouwd. Deze koningsburcht wordt vaak de Akropolis van Mycene genoemd.

De eerste opgravingen op de plaats van het oude Mycene werden in 1841 door de Griekse archeoloog Kyriakos Pittakis uitgevoerd. Hij vond en herstelde de Leeuwenpoort. De akropolis werd in 1902 blootgelegd.