London School of Economics

De London School of Economics and Political Science (LSE), is een universiteit in Londen, Engeland, gespecialiseerd in de sociale wetenschappen en onderdeel van de Universiteit van Londen. De instelling wordt regelmatig genoemd als een topuniversiteit die internationaal in ranglijsten vaak hoog aangeschreven staat. Zo behaalde het vijf jaar op rij, van 2016 tot en met 2020, de tweede plaats op het gebied van de sociale wetenschappen op de QS World University Rankings, net onder Harvard. Toegang tot de LSE is zeer selectief. Voor de populairste opleidingen gold in 2018 een toelatingspercentage van 5,7%.

London School of Economics and Political Science
Motto	Rerum cognoscere causas
Locatie	Londen, Verenigd Koninkrijk
Opgericht	1895
Type	Openbaar
Rector	Minouche Shafik
Studenten	11.210[1] Undergraduates: 4.810 Postgraduates: 6.395
Personeel	1.655
Lid van	Universiteit van Londen
Officiële website
Portaal    Onderwijs

De hoofdingang van de LSE aan Houghton Street

De New Academic Building van de LSE

The British Library of Political and Economic Science van de LSE

Geschiedenis

De LSE werd opgericht in 1895 door de Fabian Society leden Sidney Webb en Beatrice Webb, Graham Wallas, en George Bernard Shaw, met geld uit liefdadigheid, waaronder een schenking van £20.000 van Henry Hunt Hutchinson. De intellectuele beweging van de Fabians geloven in het naar voren brengen van socialistische ideeën door middel van hervormingen in plaats van revolutie. De LSE werd opgericht in de Fabian traditie met als doel het verbeteren van de maatschappij en focuste sterk op problemen als armoede en ongelijkheid. Hierdoor werden de Fabians, en de LSE, van grote invloed op de Britse arbeidspartij.^[2] Waar de LSE eerst een reputatie had als een socialistisch instituut veranderde dit met de tijd.

De LSE werd opgericht met als doelstelling de verbetering van de scholing van de Britse politieke en bedrijfselite, die toentertijd door inadequaat les en onderzoek te wensen overliet. Bovendien riep de British Association for the Advancement of Science al een jaar voor de oprichting voor het systematisch studeren van de sociale wetenschappen. Als deel van hun inspiratie gebruikten Sidney Webb en Beatrice Webb de lesmethoden en inhoud van het Institut d'Etudes Politiques de Paris (beter bekend als Sciences Po), die het volledige spectrum van de sociale wetenschappen dekte. De LSE opende in oktober 1895 aan John Street 9, Adelphi.

Ranglijsten

In universiteitsvergelijkingen van Britse kranten werd de LSE tot de lijst van 2009 in de top vier geplaatst van academische instituten in het Verenigd Koninkrijk, maar in de vergelijking voor 2010 was de school gezakt naar de zevende (Times) of negende (Sunday Times) plaats.^[3] In een recent^{[(sinds) wanneer?]} onderzoek kwam de LSE naar voren als tweede, na Cambridge, op het gebied van onderzoek, en eerste op het gebied van onderzoek in de sociale wetenschappen.

Een onderzoek door The Times naar de meningen van docenten en hoogleraren plaatste de LSE als beste universiteit in het Verenigd Koninkrijk om Economie te studeren.

Times Higher Education Supplement World University Rankings rangschikte de LSE in 2005 als volgt:

• 2e in de wereld voor sociale wetenschappen;
• 4e in de wereld in de ogen van werkgevers;
• 9e in de wereld voor menswetenschappen;
• 11e in de wereld over het algemeen.

Op de lijst van het jaar ervoor stond de LSE eveneens als 2e van de wereld voor de sociale wetenschappen en 11e in de wereld over het algemeen. De LSE werd toen 10e op het gebied van menswetenschappen (de werkgevers ranglijst bestond toen nog niet).

De universiteitsgids van 2006 van Guardian plaatste de LSE als 3e beste universiteit in het Verenigd Koninkrijk.

Volgens de ranglijst van The Complete University Guide voor 2013 was de LSE de op één na beste universiteit van Groot-Brittannië, en wat betreft 'graduate prospects' zelfs de beste. Ook werd de London School of Economics als beste beoordeeld om economie te studeren.

Bekende alumni en docenten

Lijst van personen verbonden aan de London School of Economics

Onder de alumni en (oud-)docenten van de LSE bevinden zich onder meer zeventien Nobelprijswinnaars (voor de economie, de vrede en de literatuur), achtendertig staatshoofden en regeringsleiders, waaronder zes huidige (Italië, Denemarken, Kenia, Jamaica, Costa Rica, Kiribati), 64 huidige leden van het Britse Lagerhuis en 29 leden van het Britse Hogerhuis. Bekende alumni zijn onder meer de Amerikaanse president John F. Kennedy, een Duitse kanselier, de Deense koningin, twee Canadese ministers-presidenten, de Noorse kroonprins en een aantal miljardairs en beroemdheden.

Vooraanstaande politici verbonden aan de London School of Economics^[4]

Staat	Naam	Affilatie	Functie
	Errol Walton Barrow (1920–1987)	BSc (Economie) 1950	Premier 1962–1966; 1966–1976; 1986–1987
	Mia Amor Mottley	LLB (Rechten) 1986	Premier 2018-heden
	Pierre Trudeau (1919–2000)	Onderzoekstudent 1947–1948	Premier 1968–1979; 1980–1984
	Kim Campbell	PhD-student 1973 (graad niet behaald)	Premier Juni–November 1993
	Alfonso Lopez Pumarejo	Gelegenheidsstudent 1932–1933	President 1934–1938, 1942–1945
	Juan Manuel Santos	MSc Economie 1975	President 2010–
	Dame Eugenia Charles	LLM 1949	Premier 1980–1995
	Professor Romano Prodi	Onderzoekstudent 1962–1963	President van de Europese Commissie 1999–2004; premier van Italië van 1996-98 en 2006-08
	Ratu Sir Kamisese Mara (1920–2004)	Diploma Economie & Sociale Admininstratie 1962	Premier 1970–1992; President 1994–2000
	Heinrich Brüning	BSc Economie-student 1911–1913 Rijkskanselier 1930–32
	Dr Kwame Nkrumah (1909–1972)	PhD 1946	Eerste president 1960–1966
	Hon Dr Hilla Limann (1934–1998)	BSc (Economie) 1960	President 1979–1981
	John Atta Mills	LLM 1967–68	President 2009
	George Papandreou	MSc Sociologie 1977	Premier 2009–2011
	Dr Constantine Simitis	Onderzoekstudent 1961–1963	Premier 1996–2004
	Shri KR Narayanan (1921–2005)	BSc (Economie) 1945–1948	President 1997–2002
	Moshe Sharett (1894–1965)	BSc (Economie) 1924	Premier 1953–1955
	Professor Romano Prodi	Onderzoekstudent 1962–1963	Premier 1996–1998; 2006–2008
	Michael Manley (1924–1997)	BSc (Economie) 1949	Premier 1972–1980; 1989–1992
	P J Patterson	LLB 1963	Premier 1992–2006
	Taro Aso	Gelegenheidsstudent 1966	Premier 2008–2009
	Jomo Kenyatta (1891–1978)	ADA 1936	Eerste president 1964–1978
	Mwai Kibaki	BSc Economie 1959	President 2002–
	Anote Tong	MSc Sea-Use Group 1988	President 2003–
	Sir Veerasamy Ringadoo (1920–2000)	LLB 1948	Eerste president van Mauritius Maart–Juni 1992
	Dr Navinchandra Ramgoolam	LLB 1990	Premier 1995–2000; 2005–
	Sher Bahadur Deuba	Onderzoekstudent International Relations 1988–1989	Premier 1995–1997; 2001–2003; 2004–2005
	Harmodio Arias (1886–1962)	Gelegenheidsstudent, 1909–1911	President 1932–1936
	Pedro Gerardo Beltran Espanto (1897–1979)	BSc (Economie) 1918	Premier 1959–1961
	Beatriz Merino	LLM 1972	Premier 2003
	Marek Belka	Zomerschool 1990	Premier 2004–05
	Goh Keng Swee (1918–2010)	BSc Economie 1951; PhD Economie 1956	Vicepremier 1959–84
	John Compton (b. 1926)	LLB 1952	Premier 1964–1979; Premier Februari–Juli 1979 & 1982–1996
	Yu Kuo-Hwa (1914–2000)	"Composition-fee"-student 1947–1949	Premier 1984–1989
	Tsai Ing-wen	PhD Rechten 1984	Vice-premier 2006–2007
	Thanin Kraivichien	LLB 1953	Premier 1976–1977
	Lord Attlee (1883–1967)	"Lecturer" in de sociale wetenschappen, 1912–1923	Premier, 1945–1951
	John F Kennedy (1917–1963)	"General Course"-student 1935	President 1961–1963

Nobelprijswinnaars verbonden aan de London School of Economics^[5]

Jaar	Winnaar	Prijs
1925	George Bernard Shaw	Literatuur
1950	Ralph Bunche	Vrede
1950	Bertrand Russell	Literatuur
1959	Philip Noel-Baker	Vrede
1972	Sir John Hicks	Economie
1974	Friedrich Hayek	Economie
1977	James Meade	Economie
1979	William Arthur Lewis	Economie
1990	Merton Miller	Economie
1991	Ronald Coase	Economie
1998	Amartya Sen	Economie
1999	Robert Mundell	Economie
2001	George Akerlof	Economie
2003	Robert Engle	Economie
2007	Leonid Hurwicz	Economie
2008	Paul Krugman	Economie
2010	Christopher Pissarides	Economie