Lyman alpha blob

Een Lyman Alpha Blob bestaat uit grote klonten gas en sterren die gevonden worden in het licht van de Lyman-alpha-spectraallijn uit het waterstofspectrum op 121.6 nanometer. Het fenomeen is vernoemd naar Theodore Lyman (1874-1954), de ontdekker van de Lymanreeks.

de Lyman alpha blob LAB-1

Ontdekking

Bruce Partridge en James Peebles hebben in 1967 voorgesteld dat jonge sterrenstelsels gevonden kunnen worden door hun Lyman alpha emissie^[1]. De eerste van zulke objecten zijn ontdekt in 1996 door Esther Hu en Richard McMahon met een roodverschuiving van 4,55^[2].