Withoos volgde zijn schildersopleiding bij Jacob van Campen, die even buiten Amersfoort op het buitengoed Randenbroek een schildersschool had. Hij werd aldaar, in 1647, meester in het Sint-Lucasgilde. Het jaar daarop maakte Withoos met Otto Marseus van Schrieck en enkele andere schilders een reis naar Florence en Rome, waar zij zich aansloten bij de Bentvueghels, een vereniging van voornamelijk Nederlandse en Vlaamse kunstenaars werkzaam in Rome.^[1] In dit ongedwongen en drinkgrage genootschap bestond de gewoonte elkaar te voorzien van een bijnaam, de zogenaamde 'bentnaam'. Withoos kreeg de bijnaam Calzetta Bianca (= witte sok).^[2]

Withoos' werk viel in de smaak bij kardinaal Leopoldo de Medici, van wie hij verschillende opdrachten kreeg. In 1650 reisde hij terug naar zijn geboortestad en deed rond 1652 waarschijnlijk op de terugweg Lyon aan.^[1] Toen Franse troepen Amersfoort in het 1672 bezetten, week Withoos uit naar Hoorn, waar hij zou blijven wonen tot zijn dood in 1703.

Verschillende van Withoos' acht kinderen, te weten Pieter, Johannes, Frans en Alida (van Maria Withoos is tot op heden geen schilderij of tekening bekend), traden in hun vaders voetsporen. Hun vader was hun leermeester. Caspar van Wittel was ook een leerling van hem.^[1] Jacob van Staverden was tot 1672 waarschijnlijk ook een leerling.^[3]

Levensloop

Werken