Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief
Middenhandsbeen
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
De middenhandsbeenderen,[1] middelhandsbeenderen of ossa metacarpii[2] zijn de beenderen die in de handpalm de verbinding van de handwortelbeenderen met de vingers maken.[3] Samen worden zij de middenhand genoemd.[4] Vergelijkbaar met de middenhandsbeenderen zijn in de voet de middenvoetsbeenbeenderen of ossa metatarsii.
De middenhandsbeenderen zijn:
- os metacarpii I[2] of eerste middenhandsbeen
- os metacarpii II[2] of tweede middenhandsbeen
- os metacarpii III[2] of derde middenhandsbeen
- os metacarpii IV[2] of vierde middenhandsbeen
- os metacarpii V[2] of vijfde middenhandsbeen
De Griekse arts Galenus noemde de middenhand μετακάρπιον, metakárpion.[3][5] In het Latijn sluit metacarpium[2][3][6][7][8][9] en niet metacarpus[10][11] het beste aan bij deze Oudgriekse vorm.[3] Als bijvoeglijk naamwoord van metacarpium komt men in het anatomische Latijn zowel metacarpius,[12] metacarpicus,[13] metacarpiaeus,[14] metacarpeus,[15] metacarpianus[16] als metacarpalis[11] tegen. De vorm metacarpius zou het meest overeenkomen[9][12] met de latere, Griekse vorm μετακάρπιος, metakárpios.[12] De vorm metacarpalis, zoals in ossa metacarpalia[11] is een samenstelling uit een Latijn en Grieks deel.[13] Het gebruik ervan wordt door sommigen[9][13] afgeraden.
Bij de andere zoogdieren dan de mens wordt van een soortgelijke indeling, met soortgelijke nummering, uitgegaan.[17] Alleen de vleeseters onder de huisdieren bezitten behalve de mens alle vijf de middenhandsbeenderen.[18] De ossa metacarpii III en IV zijn het langst.[18] Bij varkens ontbreekt het os metacarpii I,[18] De ossa metacarpii I et II zijn volledig afwezig bij de herkauwers,[18] terwijl van het os metacarpii V alleen als klein beenplaatje aanwezig is.[18] Bij het paard zijn de ossa metacarpii I et V volledig afwezig.[18] Het os metacarpii III is vervolgens het hoofdmiddenhandsbeen, met de ossa metacarpii II et IV als griffelbeentje ertegenaan.[18]
Voetnoten
- H Triepel. Nomina Anatomica. Mit Unterstützung von Fachphilologen, 1910.
- Hyrtl, J. (1880). Onomatologia Anatomica. Geschichte und Kritik der anatomischen Sprache der Gegenwart. Wien: Wilhelm Braumüller. K.K. Hof- und Unversitätsbuchhändler.
- JJE van Everdingen, AMM van den Eerenbeemt. Pinkhof Geneeskundig woordenboek, 2012. 12e druk
- HG Liddell en R Scott. A Greek-English Lexicon, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones. with the assistance of Roderick McKenzie, 1940.
- Castelli, B. & Ravenstein, A. (1665). Lexicon medicum Graeco-Latinum. Rotterdam: Arnold Leers.
- Diemerbroeck, I. de (1679). Anatome corporis humani. Leiden: Ioan Ant. Huguetan. & Soc.
- Schreger, C.H.Th.(1805). Synonymia anatomica. Synonymik der anatomischen Nomenclatur. Fürth: im Bureau für Literatur.
- Triepel, H. (1908). Memorial on the anatomical nomenclature of the anatomical society. In A. Rose (Ed.), Medical Greek. Collection of papers on medical onomatology and a grammatical guide to learn modern Greek (pp. 176-193). New York: Peri Hellados publication office.
- W His. Die anatomische Nomenclatur. Nomina Anatomica. Der von der Anatomischen Gesellschaft auf ihrer IX. Versammlung in Basel angenommenen Namen, 1895.
- Federative Committee on Anatomical Terminology. Terminologia Anatomica, 1998.
- H Triepel. Die anatomischen Namen. Ihre Ableitung und Aussprache. Mit einem Anhang: Biographische Notizen, 1910.
- Triepel, H. & Stieve, H. (1936). Die anatomischen Namen. Ihre Ableitung und Aussprache. Anhang: Eigennamen, die früher in der Anatomie verwendet wurden.(Achtzehnte Auflage). Berlin/Heidelberg:Springer-Verlag.
- Siebenhaar, F.J. (1850). Terminologisches Wörterbuch der medicinischen Wissenschaften. (Zweite Auflage). Leipzig: Arnoldische Buchhandlung.
- International Anatomical Nomenclature Committee (1966). Nomina Anatomica (Derde uitgave). Amsterdam: Excerpta Medica Foundation.
- Foster, F.D. (1891-1893). An illustrated medical dictionary. Being a dictionary of the technical terms used by writers on medicine and the collateral sciences, in the Latin, English, French, and German languages. New York: D. Appleton and Company.
- International Committees on Veterinary Gross Anatomical Nomenclature, Veterinary Histological Nomenclature, & Veterinary Embryological Nomenclature (1994). Nomina Anatomica Veterinaria together with Nomina Histologica and Nomina Embryologica Veterinaria. Zürich/Ithaca/New York.
- Koch, T., Berg, R., & Heinze, W. (1970). Lehrbuch der Veterinär-Anatomie.Band I. Bewegungsapparat. (2. Auflage). Jena: VEB Gustav Fischer Verlag.
Zie de categorie Metacarpus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads