Neusplacode

De neusplacoden of olfactorische placoden of het olfactorische epitheel zijn een verdikt deel van het externe of oppervlakte ectoderm tijdens de embryonale ontwikkeling. Uit de mediale en laterale neusuitsteeksel van elke placode ontstaan de neus, het filtrum van de bovenlip en het primaire gehemelte.

Vier weken oud menselijk embryo. arch=kieuwboog. process=uitsteeksel.

Vier weken oud menselijk embryo, waarbij de voorwand van de farynx is verwijderd

De neusplacoden ontstaan als het embryo 36 dagen oud is (gerekend vanaf de bevruchting), het is dan 7 tot 9 mm lang. In de zesde week van de ontwikkeling groeit het centrum van elke placode naar binnen om de twee neusholtes te vormen. De instulpingen zullen aanleiding geven tot het reukepitheel dat de bovenkant van de neusholte bekleedt.^[1]

NP: Neusplacode, MNP: Mediale nasale uitsteeksels. Muis embryo

Noggin-espressie in lensplacode en neusplacode