OmBC (verbrandingsmotorrijtuigen)

In de typologie van de Nederlandse Spoorwegen staat omBC voor een "oliemotorrijtuig" met een B-afdeling (tweede klasse) en een C-afdeling (derde klasse), naar hedendaagse maatstaven resp. eerste klas en tweede klas. Daarnaast bestonden versies met uitsluitend derde klasse (omC).

Fabrieksfoto van een Ome Ceesje in 1929.

Interieur van een Ome Ceesje in 1929.

De korte, hoekige tweeassige versies van deze verbrandingsmotorrijtuigen werden in de volksmond ook wel "ome Ceesje" genoemd, afgeleid van de afkorting omC en van het radiohoorspel Ome Keesje uit de jaren dertig met Willem van Cappellen.^[1] Ze reden in hun eerste levensjaren op benzine, maar ze kregen later een dieselmotor. Ze hadden dezelfde kleur als het Materieel 1924 (de "Blokkendozen" en "Stofzuigers" uit de jaren twintig).

Achtergrond

Vanaf de jaren twintig voerde de NS deze rijtuigen in. De belangrijkste reden voor de aanschaf van verbrandingsmotorrijtuigen was een beoogde vermindering van de exploitatiekosten: ze hadden minder onderhoud nodig en er was minder personeel nodig dan bij stoomtractie. De eerste series maakten gebruik van benzinemotoren, later werden dit dieselmotoren. Met name de vierassige series motorrijtuigen kwamen zwaar gehavend uit de Tweede Wereldoorlog, onder meer door de vernielingen die bij de Duitse aanval op Nederland in 1940 op het station Zwolle werden aangericht in een poging infrastructuur en materieel niet in handen van de Duitsers te laten vallen.