Oostenrijkse parlementsverkiezingen 1999

De zeventiende verkiezingen van de Nationalrat, het parlement van Oostenrijk, vonden op 3 oktober 1999 plaats.

Oostenrijkse parlementsverkiezingen 1999
Datum	3 oktober 1999
Land	Oostenrijk
Te verdelen zetels	183
Opkomst	80,42% (−5,6%)
Stemmen
Partij	​ Sozialdemokratische Partei Österreichs (SPÖ)
Stemmen Percentage Zetels	1.532.448 33,15% (−4,91%) 65 (−6)
Partij	​ Freiheitliche Partei Österreichs (FPÖ)
Stemmen Percentage Zetels	1.244.087 26,91% (+5,02%) 52 (+11)
Partij	​ Österreichische Volkspartei (ÖVP)
Stemmen Percentage Zetels	1.243.672 26,91% (−1,38%) 52 (0)
Resultaat
Grootste partij	​ Sozialdemokratische Partei Österreichs (SPÖ)
Nieuwe Bondskanselier	Wolfgang Schüssel (ÖVP)
Vorige Bondskanselier	Viktor Klima (1997-2000)
Opvolging verkiezingen
← 1995     2002 →
Portaal    Politiek

Deelnemende partijen

Afbeelding		Partij	Ideologie	Lijsttrekker
		Sozialdemokratische Partei Österreichs (SPÖ) (Sociaaldemocratische Partij van Oostenrijk)	Centrumlinks sociaaldemocratie, progressivisme	Viktor Klima (bondskanselier)
		Österreichische Volkspartei (ÖVP) Oostenrijkse Volkspartij	Centrumrechts christendemocratie, liberaal conservatisme	Wolfgang Schüssel (vicekanselier)
		Freiheitliche Partei Österreichs (FPÖ) Vrijheidspartij van Oostenrijk	Rechts rechts populisme, nationaal liberalisme, conservatisme	Jörg Haider
		Die Grünen - Die Grüne Alternative (GRÜNE) De Groenen - Het Groene Alternatief	Centrumlinks groene politiek, progressivisme	Alexander Van der Bellen
		Liberales Forum (LIF) Liberale Forum	Centrum klassiek liberalisme, centrisme	Heide Schmidt

Lijsttrekkers

• 
  Viktor Klima (SPÖ)
• 
  Wolfgang Schüssel (ÖVP)
• 
  Jörg Haider (FPÖ)
• 
  Alexander Van der Bellen (GRÜNE)
• 
  Heide Schmidt (LIF)

Uitslag

Hoewel de SPÖ van bondskanselier Viktor Klima een verkiezingsnederlaag leed, bleef zij wel de grootste partij in de Nationale Raad. De ÖVP van vicekanselier Wolfgang Schüssel bleef stabiel. Grote winnaar van de verkiezingen was de rechts-populistische FPÖ van de Landeshauptmann van Karinthië, Jörg Haider. Winst was er ook voor Die Grünen van Alexander Van der Bellen. Het LIF van Heide Schmidt verdween uit de Nationale Raad: de kiesdrempel bleek te hoog voor deze partij.

Partijen		Stemmen	Percentage	Zetels	Verschil
	Sozialdemokratische Partei Österreichs (SPÖ)	1.532.448	33,15%	65	6
	Freiheitliche Partei Österreichs (FPÖ)	1.244.087	26,91%	52	11
	Österreichische Volkspartei (ÖVP)	1.243.672	26,91%	52	0
	Die Grüne Alternative (GRÜNE)	342.260	7,40%	14	5
	Liberales Forum (LIF)	168.612	3,65%	0	10
	Die Unabhängigen - Lijst Lugner (DU)	46.943	1,02%	0	NIEUW
	Kommunistische Partei Österreichs (KPÖ)	22.016	0,48%	0	0
	Nein zu NATO und EU – Neutrales Österreich Bürgerinitiative (NEIN)	19.286	0,42%	0	NIEUW
	Christliche Wählergemeinschaft (CWG)	3.030	0,07%	0	0
	Ongeldige stemmen/ blanco stemmen	72.871	—	—	—
(opkomst 80,42%)		4.695.225	100%	183

Coalitievorming

Onderhandelingen SPÖ en ÖVP

Zie Kabinet-Schüssel I voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De SPÖ van Klima sloot een coalitie met de rechts-populistische FPÖ van Haider uit. De SPÖ begon aanvankelijk te onderhandelen met de ÖVP van Schüssel om de "rood-zwarte" coalitie, die sinds 1986 aan de macht was, voort te zetten. De ÖVP eiste tijdens de onderhandelingen echter het ministerie van Financiën op, hetgeen werd afgewezen door de sociaaldemocraten. De onderhandelingen liepen daarop vast.^[1][2]

Onderhandelingen ÖVP en FPÖ

De ÖVP vervolgens om te gaan onderhandelingen over een nieuwe bondsregering met de FPÖ. De ÖVP - die in dit stadium overigens graag zonder de SPÖ wilde regeren - stelde een aantal voorwaarden aan de samenwerking met de FPÖ: ten eerste wilde de ÖVP de bondskanselier leveren, hoewel de partij net iets minder stemmen had gekregen dan de FPÖ en de FPÖ moest een verbinden aan een "Oostenrijk zonder xenofobie, antisemitisme en racisme".^[3] Nadat de FPÖ aan deze voorwaarde had voldaan was de nieuwe coalitieregering een feit.^[4] Haider besloot bovendien om niet toe te treden tot de regering en trad zelfs af als partijvoorzitter.

Aantreden "zwart-blauwe regering"

Op 4 februari 2000 werd de bondsregering-Schüssel I, de zogenaamde "zwart-blauwe" coalitie gepresenteerd. De regering werd ingezworen door bondspresident Thomas Klestil, die weinig was ingenomen met de nieuwe coalitie en die daags voor de installatie van het nieuwe kabinet al twee kandidaat-ministers van de FPÖ afwees.^[5] Tijdens de installatie van de nieuwe regering demonstreerden honderdduizenden Oostenrijkers tegen de nieuwe regering.^[2]

Direct na het aantreden van de nieuwe bondsregering kreeg Oostenrijk te maken met sancties van de Europese Unie.

• 
  Bondskanselier Wolfgang Schüssel (ÖVP)
• 
  Vicekanselier Susanne Riess-Passer (FPÖ)