Pierre Agostini

Pierre Agostini (Tunis, 23 juli 1941) is een Franse natuurkundige en hoogleraar aan de Ohio State University. Hij is bekend voor zijn pionierswerk in de hoge-veld laserfysica en attoseconde wetenschap. Hij ontving in 2023 gezamenlijk de Nobelprijs voor Natuurkunde.

Pierre Agostini
Pierre Agostini (2023)
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum	23 juli 1941
Geboorteplaats	Tunis
Nationaliteit	Frankrijk
Academische achtergrond
Alma mater	Aix-Marseille University (BEd, MAS, PhD)
Nobelprijs voor Natuurkunde
Jaar	2023
Reden	"Voor experimentele methoden die attoseconde lichtpulsen genereren voor de studie van de elektronendynamica in materie."
Samen met	Ferenc Krausz Anne L'Huillier
Voorganger(s)	Alain Aspect John Clauser Anton Zeilinger
Opvolger(s)	John Hopfield Geoffrey Hinton
Website
Portaal    Natuurkunde

Opleiding en carrière

Pierre Agostini werd in 1941 geboren in Tunis, in het Franse protectoraat Tunesië. Hij studeerde af aan de Prytanée National Militaire in 1959 in La Flèche, Frankrijk.

Agostini studeerde natuurkunde aan de Université d'Aix-Marseille, de universiteit in Aix-Marseille, waar hij in 1961 een onderwijsbevoegdheid in natuurkunde behaalde, in 1962 een diplôme d'études approfondies en in 1968 een doctoraat in optica. Zijn proefschrift ging over meerlaagse diëlektrische filters voor het ultraviolet.^[1]

Na zijn promotie werd hij in 1969 onderzoeker bij CEA Saclay, waar hij bleef tot 2002. In deze periode werkte Agostini in het laboratorium van Gérard Mainfray en Claude Manus, waar hij multifotonionisatie bestudeerde met behulp van de krachtige lasers van het CEA. In 1979 observeerden zij als eersten bovendrempelionisatie (ATI, "above-threshold ionization") in xenongas.^[2]

In 2001 slaagden Agostini en zijn team bij CEA Saclay, in samenwerking met Harm Geert Muller van de Nederlandse Stichting voor Fundamenteel Onderzoek der Materie (FOM), erin om een reeks pulsen van 250 attoseconden te creëren met behulp van een geavanceerde laser van het Applied Optics Laboratory. Door de ultrakorte ultraviolette pulsen te recombineren met het oorspronkelijke infrarode licht, creëerden ze een interferentie-effect waarmee ze de lengte en de herhalingssnelheid van de pulsen konden karakteriseren.

Agostini was tussen 2002 en 2004 gastwetenschapper aan het Brookhaven National Laboratory in de Amerikaanse staat New York, waar hij werkte in de groep van Louis F. DiMauro. In 2005 werd hij hoogleraar natuurkunde aan de Ohio State University (OSU), tegelijk met Louis F. DiMauro, die een jaar eerder naar OSU was verhuisd. Agostini ging in 2018 met emeritaat.