Rhythm-and-blues

Voor de hedendaagse r&b, zie Moderne r&b.

Rhythm-and-blues is een muziekgenre met invloeden uit jazz, gospel en blues dat ontstond in de Afro-Amerikaanse cultuur in de jaren veertig van de 20e eeuw. Op zijn beurt leidde rhythm-and-blues mede tot het ontstaan van onder meer rock-'n-roll en soul, en beïnvloedde ook Europese rockgroepen. In bredere zin wordt de term rhythm-and-blues ook wel gebruikt als benaming voor Afro-Amerikaanse popmuziek in het algemeen.

Rhythm-and-blues
John Lee Hooker tijdens een optreden in de Massey Hall te Toronto in 1978
Stilistische oorsprong	jazz, blues, gospel
Culturele oorsprong	Verenigde Staten
Vaak toegepaste instrumenten	basgitaar, gitaar, drums, piano, saxofoon
Populariteit	1948 - heden
Afgeleide varianten	pop, rock, funk, soul, ska, hiphop
Subgenres
moderne r&b
Fusiongenres
smooth jazz · rockabilly · rock-'n-roll
Portaal    Muziek

Benaming

De term werd in 1949 bedacht door Jerry Wexler van het Amerikaanse muziektijdschrift Billboard.^[1] Daarop voerde het tijdschrift de term in als vervanging van eerdere benamingen voor de muziekstroming die door de zwarte gemeenschap in de Verenigde Staten als beledigend werden opgevat, zoals race music, race records, sepia music en Harlem hits parade. Tegelijkertijd benoemde Paul Ackerman, ook van Billboard, overigens folk en hillbilly music als country and western.^[2]