Rijk van Rees

Richard (Rijk) van Rees (Nijmegen, 24 mei 1797 – Utrecht, 23 augustus 1875) was een Nederlands hoogleraar wis- en natuurkunde aan de Universiteit Utrecht.

Rijk van Rees
Rijk van Rees
Persoonlijke gegevens
Volledige naam	Richard van Rees
Geboortedatum	24 mei 1797
Geboorteplaats	Nijmegen
Overlijdensdatum	23 augustus 1875
Overlijdensplaats	Utrecht,
Nationaliteit	Nederlands
Academische achtergrond
Alma mater	Universiteit Utrecht
Promotor	Gerrit Moll[1]
Wetenschappelijk werk
Vakgebied	Wis- en natuurkunde
Universiteit	Universiteit Utrecht
Soort hoogleraar	Gewoon

Biografie

Van Rees was de enige zoon van Otto van Rees (1758-1804) en diens echtgenote Jacoba Hendrika Harlingh (1761-1837). Na het overlijden van zijn vader verhuisde hij met zijn moeder naar Utrecht, waar hij de Franse school, en vanaf 1809 het gymnasium bezocht. Op 1 oktober 1813 schreef hij zich in als student medische wetenschappen aan de Utrechtse Universiteit.

Tijdens zijn medische studie ontwikkelde hij een voorliefde voor de wis- en natuurkunde. In 1817 won hij een prijs met een wiskundige verhandeling. Op 17 december 1819 promoveerde hij bij Gerard Moll aan de natuurwetenschappelijke faculteit met het proefschrift De celeritate soni per fluida elastica propagati (Over de geluidssnelheid in een elastisch fluïdum), tot doctor in de natuurwetenschappen.

Een jaar na zijn promotie werd hij aangesteld als buitengewoon hoogleraar in de wiskunde aan de Universiteit van Luik. Hier bleef hij tot de Belgische afscheiding van Nederland in 1830, waarna hij terugkeerde naar Utrecht.

Op 6 maart 1831 werd hij benoemd tot adjunct-hoogleraar wis- en natuurkunde aan de Universiteit Utrecht. Zeven jaar later, in 1838, werd hij er gewoon hoogleraar als opvolger van de overleden hoogleraar Moll. Op 11 mei 1867 ging hij met emeritaat.