STOP-principe

Het STOP-principe wordt gebruikt bij de inplanning van mobiliteitsbeleid, waarbij de prioriteit eerst naar Stappen, dan Trappen (fiets), vervolgens Openbaar vervoer en dan pas naar Personenwagens gaat. Het principe was leidraad voor o.a. het Vlaamse mobiliteitsbeleid, omdat blijkt dat meer dan de helft van de verplaatsingen op korte afstanden gebeurt, die te voet of met de fiets afgelegd kunnen worden.^[1]

Volgorde

De rangorde van STOP is gebaseerd op de wenselijkheid van elke vorm van mobiliteit.^[2] De impact van de vervoersvorm op ruimte (o.a. parkeerruimte) en gezondheid (o.a. beweging versus fijnstof) neemt toe naarmate men naar een volgende vorm overschakelt. Daarenboven neemt ook de CO₂-uitstoot gradueel toe, waarbij personenwagens een verhoudingsgewijs sterkere impact hebben op de opwarming van de aarde:

Vervoersvorm	CO2-uitstoot per persoon[3]
Stappen	0 g/km
Trappen (fiets)	0 g/km
Openbaar vervoer	23 g/km (tram) 28 g/km (trein) 85 g/km (bus)
Personenwagen (1,4 inzittenden)	132 g/km