Samuel Ting

Samuel Chao Chung Ting (Chinees:丁肇中; pinyin: Dīng Zhàozhōng; Wade-Giles: Ting¹ Chao⁴-chung¹) (Ann Arbor, 27 januari 1936) is een Amerikaans natuurkundige die in 1976 de Nobelprijs voor de Natuurkunde samen met Burton Richter ontving voor de ontdekking van het subatomair J/ψ-meson.

Samuel Ting
Samuel Ting na een lezing op Kennedy Space Center in oktober 2010
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum	27 januari 1936
Geboorteplaats	Ann Arbor
Land	Verenigde Staten
Academische achtergrond
Alma mater	Universiteit van Michigan Columbia-universiteit Nationale Cheng Kung Universiteit 臺北市立建國高級中學
Promotor	Lawrence W. Jones[1]
Wetenschappelijk werk
Vakgebied	natuurkunde
Nobelprijs voor Natuurkunde
Jaar	1976
Reden	"Voor hun pioniersverrichtingen bij de ontdekking van een zwaar elementair deeltje van een nieuw type."
Samen met	Burton Richter
Voorganger(s)	Aage Bohr Ben Mottelson James Rainwater
Opvolger(s)	Philip Anderson Nevill Mott John van Vleck
Website
Portaal    Natuurkunde

Biografie

Ting werd geboren in 1936 als oudste van de drie kinderen van Kuan Hai Ting en Tsun-Ying Wang. Zijn ouders hadden elkaar ontmoet en gehuwd toen ze beide graduate-studenten waren aan de universiteit van Michigan. Twee maanden na zijn geboorte keerden zijn ouders terug naar China waar hij opgroeide. Vanwege de Japanse bezetting van China werd hij thuis door zijn ouders onderwezen.

Na de oorlog werden zijn ouders hoogleraar aan de Nationale Taiwan-universiteit in Taipei. Vanaf 1948 bezocht Samuel er de prestigieuze Provinciale Chien-Kue school. Na de highschool studeerde hij een jaar aan de Nationale Cheng Kung-universiteit in Táinán. In 1956 ontving Samuel een uitnodiging voor de universiteit van Michigan. Daar studeerde hij techniek, wis- en natuurkunde. In 1959 kreeg hij een bachelorgraad (B.A.) in zowel de wiskunde als de natuurkunde, in 1960 zijn master en in 1962 een doctoraat in de natuurkunde.

In 1963 werkte hij voor de Europese organisatie van kernonderzoek, het latere CERN. Vanaf 1965 doceerde hij aan de Columbia-universiteit, waar hij samenwerkte met Tsung-Dao Lee en Chien-Shiung Wu, en werkte hij bij het Deutsches Elektronen-Synchrotron (DESY). Sinds 1969 is Ting hoogleraar aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT). Daarnaast is Ting lid van de National Academy of Sciences, academicus van de Chinese Academie van Wetenschappen en academicus van de Taiwaneese Academia Sinica.

J/ψ-meson

Gebruikmakend van de faciliteiten van het Brookhaven National Laboratory (BNL) in Upton (New York) begon Ting met zijn onderzoeksgroep in 1969 aan een experimenteel onderzoek waarbij hij op zoek ging naar elementaire deeltjes met een hogere massa. In de herfst van 1974 vond hij het bewijs van een nieuw, niet voorspeld, subatomair deeltje – het J-deeltje. De ontdekking van dit deeltje was het eerste bewijs voor het bestaan van een vierde quark, namelijk het charm-quark.

Voor deze ontdekking van het J/ψ-meson ontving Ting in 1976 de Nobelprijs, een prijs die hij deelde met Burton Richter die onafhankelijk van Ting gelijktijdig dezelfde ontdekking deed. Verder werd Ting onderscheiden met de Ernest Orlando Lawrence Award (1976) en DeGasperi Award (1988).

Ting hield zijn Nobeltoespraak in het Mandarijn. Hoewel de Chinese fysici Tsung-Dao Lee en Chen Ning Yang eerder in 1957 de Nobelprijs verkregen hadden beide hun toespraak in het Engels gehouden. In zijn toespraak legde Ting de nadruk dat experimenteel werk net zo belangrijk is als theoretisch werk.