Loading AI tools
bros breukmechanisme van een kristallijn materiaal Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Splijting of splijtbreuk is een type breuk, wat een eigenschap is van brosse kristallijne materie om bij voorkeur te splijten of breken langs bepaalde vlakken. Als het kristal inderdaad splijt ontstaat een splijtbreuk. Deze manier van brosse breuk kan optreden in een bros kristallijn materiaal, zoals gesteenten, metalen, mineralen en keramieken. De oriëntatie van de splijtingsvlakken is afhankelijk van de roosterrichting van het kristallijne materiaal.
Zie ook splijting (gesteente) voor splijting in gesteenten.
Brosse breuk wordt in kristallijn materiaal een splijtbreuk of splijting genoemd.[1] Men herkent bij een brosse breuk nauwelijks enig spoor van plastische vervorming: de breukvlakjes (facetten) zijn vlak, glinsterend en bevatten kleine trapjes, die overeenkomen met sprongen in het breukoppervlak. Kenmerkend aan een brosse breuk is dat de breukvlakken nog precies op elkaar passen. In een kristallijn materiaal is de oriëntatie van de splijtingsvlakken afhankelijk van de roosterrichting, oftewel de richting waarin de atomen het dichtst op elkaar zijn gestapeld.
Splijting van materialen is van belang voor het vervaardigen van diamanten en van wafers voor geïntegreerde schakelingen.
Manieren om de splijting van een mineraal aan te geven:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
