Stream Control Transmission Protocol

Van Wikipedia, de vrije encyclopedie

Stream Control Transmission Protocol (SCTP) is een transportlaagprotocol gedefinieerd in 2000 door de IETF SIGTRAN werkgroep. Het protocol is beschreven in RFC 4960, een inleiding valt te lezen in RFC 3286.[1]

SCTP levert vergelijkbare diensten als TCP. Het verzorgt betrouwbaar transport van data in de juiste volgorde. In tegenstelling tot TCP dat werkt met een stroom van bytes, levert SCTP pakketten.

Voordelen van SCTP zijn:

  • Ondersteuning van multihoming waarbij meerdere eindpunten mogelijk zijn (meerdere IP adressen).
  • Ondersteuning van meerdere datastromen data binnen 1 verbinding.
  • Selecteren en controleren van de transmissiepaden. Terwijl het primaire pad gebruikt wordt voor data transmissie, wordt het tweede pad getest.
  • Controle en bevestigingsmechanismen tegen 'flooding' aanvallen.

SCTP was oorspronkelijk bedoeld voor het transport van telefonie protocollen over IP. Tegenwoordig zijn er behalve de SIGTRAN protocollen voor de transport van telefonie gegevens over IP, ook andere protocollen zoals DIAMETER die van SCTP gebruikmaken.

Voorbeelden van besturingssystemen met SCTP ondersteuning:

  • Linux kernel 2.4/2.6
  • Sun Solaris 10
  • BSD met een externe code van het KAME project
  • QNX Neutrino Realtime OS
  • AIX versie 5
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.