Super video-cd

Een super video-cd, of kortweg svcd, is een digitaal videoformaat uit 1998, bedoeld voor opslag op een reguliere compact disc. Het was ontworpen als opvolger van de video-cd en moest een goedkoop alternatief zijn voor dvd-video. De IEC nam svcd op 15 juli 2000 aan als officiële standaard onder IEC 62107.

Svcd-logo

Super video-cd werd niet het grote succes waar men op hoopte. Het werd overschaduwd door de sterke opkomst van de dvd, die scherper beeld, mooier geluid, en meer ruimte bood op een enkel schijfje. Hierdoor verdween de svcd begin jaren 2000 al snel uit beeld.^[1]

Eigenschappen

Svcd's zijn technisch compatibel met het White Book en worden met een cd-brander opgeslagen in het cd-rom XA-formaat.

Het eerste spoor op de cd bevat metadata over de inhoud, de rest van de sporen zijn gemultiplext. Dit is een proces waarbij meerdere digitale datastromen worden gecombineerd tot één signaal. Hierdoor kan er ongeveer 35 minuten aan svcd-kwaliteit-video op een enkele cd worden opgeslagen. Ondanks de dubbele beeldresolutie past slechts de helft van wat er aan lengte op een video-cd kan.

Technisch

• Compressieformaat: MPEG-2
• Beeldresolutie: 480×576 (PAL) of 480×480 (NTSC)
• Aspectratio: 4:3
• Beeldsnelheid: 25 fps (PAL) of 29,97 fps (NTSC)
• Bitsnelheid: maximaal 2,6 megabit (Mb) per seconde, met ondersteuning voor constante of variabele bitsnelheid
• Audiocompressie: MP2 (MPEG-1 Audio Layer 2)
  • ondersteuning voor multikanaals- en meersporengeluid
  • bitsnelheid: maximaal 384 kilobit (kb) per seconde
• Niet compatibel met dvd-video