Tatiana Guderzo

Tatiana ("Tania") Guderzo (Marostica, 22 augustus 1984) is een Italiaans voormalig wielrenster. Ze was actief op de weg en op de baan. Ze werd wereldkampioene op de weg in 2009, Europees kampioene tijdrijden in 2004 (bij de beloften) en vijf keer Italiaans kampioene tijdrijden. Op de baan werd ze Europees kampioene in de ploegenachtervolging in 2016 en 2017.

In de Olympische tijdrit 2012.

Tatiana Guderzo
Guderzo werd Europees kampioene in de ploegenachtervolging in Berlijn 2017.
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Tania
Geboortedatum	22 augustus 1984
Geboorteplaats	Marostica,  Italië
Lengte	160 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt na 2022
Specialisatie(s)	Weg- en baanwielrennen
Ploegen
2005-2006 2007 2008-2009 2010 2011-2014 2015-2016 2017 2018 (tot juni) juli 2018-2019 2020-2021 2022	Top Girls Fassa Bortolo AA-Drink Cycling Team Gauss RDZ Ormu Team Valdarno Umbria Alé Cipollini Hitec Products Lensworld-Kuota Hitec Products BePink Alé BTC Ljubljana Top Girls Fassa Bortolo
Beste prestaties
Gent-Wevelgem	12e (2017)
Ronde van Italië	2e (2013)
WK op de weg	1e (2009)
Medailles
Wereldkampioenschappen 1 Mendrisio 2009 Wegwedstrijd 2 Verona 2004 Wegwedstrijd 3 Innsbruck 2018 Wegwedstrijd
Portaal    Wielersport

Guderzo nam namens Italië deel aan de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking. Ze won brons op de Olympische wegrit, achter de Britse winnares Nicole Cooke en de Zweedse Emma Johansson. Ze werd 12e in de tijdrit. Vier jaar later nam ze deel aan de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen. Ze eindigde op de 30e plaats in de Olympische wegwedstrijd en op de 21e plaats op het onderdeel tijdrijden.^[1][2] Ze nam ook deel aan de Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro, waar ze 14e werd in de wegwedstrijd; haar landgenote Elisa Longo Borghini won brons.

In de Boels Ladies Tour 2016.

In 2007 fietste Guderzo bij de Nederlandse ploeg AA-Drink Cycling Team. Na vier jaar bij de Italiaanse ploeg Alé Cipollini, stapte ze in 2015 over naar de Noorse ploeg Hitec Products.^[3] In 2017 kwam Guderzo uit voor Lensworld-Kuota^[4] en toen deze ploeg werd opgeheven, keerde ze per 2018 terug naar Hitec. In juni 2018 verliet ze echter de ploeg, omdat Hitec vanwege de hoge onkosten niet meedeed aan de Giro Rosa.^[5] Vanaf juli reed Guderzo voor BePink, waarmee ze wel aan de Giro Rosa deelnam. Ook in 2019 kwam ze voor deze Italiaanse ploeg uit. In 2020 stapte ze over naar Alé BTC Ljubljana. In 2022 sloot ze haar carrière af bij Top Girls Fassa Bortolo, de ploeg waar ze haar carrière in 2005 begon.

Palmares

Op de weg

2002

• 2 Wereldkampioenschap tijdrijden, junioren

2004

• Europees kampioene tijdrijden, beloften
• Eindklassement Eko Tour Dookola Polski
  • 5e etappe Eko Tour Dookola Polski
• 2 Wereldkampioenschap op de weg
• 2 Italiaans kampioenschap tijdrijden

2005

• Italiaans kampioene tijdrijden
• 2 Europees kampioenschap tijdrijden, beloften

2006

• 2e etappe Emakumeen Bira
• 2 Europees kampioenschap op de weg, beloften
• 2 Europees kampioenschap tijdrijden, beloften
• 3 Italiaans kampioenschap tijdrijden

2008

• Italiaans kampioene tijdrijden
• 2 Italiaans kampioenschap op de weg
• 3 Olympische Spelen, wegrit in Peking

2009

• Wereldkampioene op de weg
• 3e etappe Giro della Toscana
• 2 Italiaans kampioenschap tijdrijden

2010

• Italiaans kampioene tijdrijden
• 10e Wereldkampioenschap tijdrijden

2011

• 2 Italiaans kampioenschap op de weg
• 3 Italiaans kampioenschap tijdrijden

2012

• Italiaans kampioene tijdrijden

2013

• Italiaans kampioene tijdrijden
• 7e etappe Thüringen Rundfahrt
• 6e etappe Holland Ladies Tour

2015

• 1e etappe Tour of Zhoushan Island
• 2 Italiaans kampioenschap tijdrijden

2016

• 2 Italiaans kampioenschap tijdrijden

2017

• Giro dell'Emilia

Giro d'Italia en klassiekers

Guderzo won brons op het WK 2018.

Tatiana Guderzo nam vanaf 2006 tot en met 2021 elk jaar deel aan de Ronde van Italië voor vrouwen en finishte tien keer in de top tien, waarvan twee keer op het podium. Ook nam ze vanaf 2003 tot en met 2020 elk jaar deel aan het wereldkampioenschap op de weg; in 2004 won ze zilver op 19-jarige leeftijd, in 2009 won ze de wereldtitel en in 2018 stond ze op 34-jarige leeftijd met een bronzen medaille wederom op het podium.

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 2006 7e   2007 5e   2008 4e   2009 7e   2010 3  ↑   2011 4e   2012 7e   2013 2  ↑   2014 36e   2016 6e   2017 35e   2018 47e   2019 30e   2020 22e   2021 8e

Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Trofeo Alfredo Binda Waalse Pijl Ronde van Emilia WK op de weg 2003 60e 2004 15e 2  ↑ 2005 38e 5e 31e 34e 2006 89e 10e 38e 39e 2007 63e 15e opgave 2008 28e 29e 2009  ↑ 2010 34e 9e 7e 24e 2011 81e 19e 9e 108e 2012 25e 2  ↑ 29e 79e 2013 53e 27e 37e 7e 2014 opgave 37e 2015 60e 69e 49e 20e 62e 2016 88e 81e 81e 33e 10e 74e 2017 12e 64e 55e 91e 16e 22e 1  ↑ 38e 2018 58e opgave 52e 22e 40e 18e 4e 3  ↑ 2019 36e 25e 20e 22e 29e 32e 2020 22e 85e 7e 45e 2021 81e 106e 81e opgave 71e

Op de baan

Europese kampioenen 2017.

2006

• 3 Europees kampioenschap, ind. achtervolging (onder 23)

2007

• Italiaans kampioen, ind. achtervolging

2011

• Italiaans kampioen, scratch
• 2 Italiaans kampioenschap, ploegenachtervolging
  • (met Monia Baccaille en Marta Tagliaferro)
• 3 Italiaans kampioenschap, ind. achtervolging

2014

• Italiaans kampioen, ploegenachtervolging
  • (met Beatrice Bartelloni, Elena Cecchini en Marta Tagliaferro)
• 2 Italiaans kampioenschap, ind. achtervolging
• 3 Italiaans kampioenschap, omnium
• 3 Europees kampioenschap, ploegenachtervolging
  • (met Beatrice Bartelloni, Simona Frapporti en Silvia Valsecchi)

2016

• Europees kampioen, ploegenachtervolging
  • (met Simona Frapporti, Silvia Valsecchi en Elisa Balsamo)

2017

• Europees kampioen, ploegenachtervolging
  • (met Silvia Valsecchi, Elisa Balsamo en Letizia Paternoster)

2018

• 3 Wereldkampioenschap, ploegenachtervolging
  • (met Silvia Valsecchi, Elisa Balsamo, Letizia Paternoster en Simona Frapporti)