Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief

The least we can do is wave to each other

muziekalbum van Van der Graaf Generator Van Wikipedia, de vrije encyclopedie

Remove ads

The least we can do is wave to each other is een studioalbum van Van der Graaf Generator. De titel haalde de band uit een uitspraak van kunstenaar John Minton: "We're all awash in a sea of blood, and the least we can do is wave to each other".

Snelle feiten Uitgebracht, Opgenomen ...
Remove ads

Inleiding

Samenvatten
Perspectief

Het wordt gezien als het eerste album van de band. Voorganger The Aerosol Grey Machine was opgezet als soloalbum voor Peter Hammill en werd alleen uitgebracht in de Verenigde Staten. De band had al tijdens de opnamen van die plaat een contract afgesloten met Tony Stratton-Smith van het platenlabel Charisma Records. Repetities voor het album begonnen in september 1969 waarbij Hammill al een aantal nummers kant-en-klaar had, andere werden in de loop der tijden steeds verder ontwikkeld onder invloed van de andere bandleden. Hugh Banton stuurde zijn orgelpartijen soms de kant op van de klassieke muziek, terwijl de bijdragen van saxofonist David Jackson juist de anarchistische kant opging; zo speelde hij soms op twee saxofoons tegelijkertijd (alt- en tenorsaxofoon), zoals ook Rahsaan Roland Kirk destijds deed.

De opnamen voor het album vonden plaats in december in de Trident Studios in Londen, toen een moderne geluidsstudio. Muziekproducent was John Anthony, die de band rustig hun gang liet gaan, net als manager Stratton-Smith. Toen die laatste de opnamen terughoorde was hij ontevreden over het werk van Anthony en liet Shel Talmy het album opnieuw mixen.

Het album werd goed ontvangen door critici en luisteraars; het resulteerde in een notering in de album top 50 van het Verenigd Koninkrijk (2 weken met hoogste notering 47). Ook terugblikken op het album in de 21e eeuw leverde een positief beeld op (AllMusic (4 uit 5 sterren), Q, Mojo). In Nederland was men gematigder. Het Vrije Volk noteerde in 1970 “om te onthouden” en “Eén van de beste elpees van deze week van een sensationele band”.[1] OOR's Pop-encyclopedie (versie 1979) constateerde dat de meeste mensen, ook binnen de progressieve rock afstand hielden van VdGG met hun “macabere vreugdeloosheid”.

Remove ads

Musici

met

  • Mike Hurvitz – cello op Refugees
  • Gerry Salisbury – kornet op White hammer

Muziek

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads