Turks- en Caicoseilanden
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Turks- en Caicoseilanden (Engels: Turks and Caicos Islands) zijn twee eilandengroepen ten noorden van het eiland Hispaniola en ten zuidoosten van de Bahama's. De eilanden liggen in de Atlantische oceaan op de route die vele tropische wervelstormen volgen.
Turks and Caicos Islands | ||
---|---|---|
Basisgegevens | ||
Officiële taal | Engels | |
Hoofdstad | Cockburn Town | |
Regeringsvorm | Overzees gebiedsdeel van het Verenigd Koninkrijk | |
Religie | Protestant | |
Oppervlakte | 948 km²[1] (-% water) | |
Inwoners | 31.458 (2012)[2] 55.926 (2020)[3] (59/km² (2020)) | |
Overige | ||
Volkslied | God Save the King | |
Munteenheid | Amerikaanse dollar (USD) | |
UTC | −5 | |
Web | Code | Tel. | .tc | TCA | 1-649 | |
Detailkaart | ||
De eilandengroep is vernoemd naar de Melocactus (Engelse bijnaam: Turk's-cap cactus) en een verbastering van de term caya hico dat in de Taínotaal eilandensliert betekent.
Zo rond het jaar 700 migreerden Taínoindianen vanuit Hispaniola naar de Turks- en Caicos en de Bahama's. Zij ontwikkelden hun eigen cultuur, lieten hun archeologische sporen na en noemden zich de Lucayans.
De eerste Europeaan die de eilanden zag was de Spaanse conquistador Juan Ponce de León in 1512. Vervolgens werden de eilanden binnen een jaar compleet ontvolkt doordat slavenhandelaren alle Taíno weghaalden. Eind zeventiende en begin achttiende eeuw werden de eilanden gebruikt als uitvalsbasis van piraten.
In 1681 vestigden de eerste kolonisten, afkomstig van Bermuda, zich op Grand Turk om zich op de zoutwinning te richten. De eilanden vielen vanaf dat moment onder het bestuur van Bermuda. Vervolgens maakten de eilanden vanaf 1873 deel uit van de toenmalige Britse kolonie Jamaica tot Jamaica in 1962 onafhankelijkheid verwierf. Tussen 1965 en 1973 werd het gezag over de eilanden waargenomen door de gouverneur van de Bahama's totdat ook deze onafhankelijk werden.
De eilanden zijn een Brits overzees gebiedsdeel. De Britse diplomaat Nigel John Dakin (1964) was tussen 15 juli 2019 en 29 maart 2023 gouverneur van de Turks en Caicoseilanden. Plaatsvervangend gouverneur per 15 oktober 2012 tot en met heden is Anya Williams, in 1980 geboren op het eiland Grand Turk. Dakin werd op 29 juni opgevolgd door de Britse advocate Dileeni Daniel-Selvaratnam, afkomstig van Sri Lanka, met wortels in de Tamils. Sinds 2019 is de premier de in 1950 op de Turks en Caicoseilanden geboren Charles Washington Misick.
De Turks- en Caicoseilanden bestaan uit meer dan driehonderd eilanden die onderverdeeld worden in twee groepen. In het zuidoosten liggen de Turkseilanden met het hoofdeiland Grand Turk en Salt Cay. In het noordwesten liggen de Caicoseilanden met als belangrijkste eilanden: South Caicos, East Caicos, Middle Caicos, North Caicos, Providenciales en West Caicos. East Caicos en West Caicos zijn onbewoond. De eilanden bestaan grotendeels uit kalksteen. Er zijn veel mangrovebossen te vinden.
De eilandbewoners leven vooral van het toerisme en financiële dienstverlening. Een kleiner deel van de economie bestaat uit landbouw en visserij.
Ripsaw music is een muziekgenre dat ontstaan is op de eilanden. Het belangrijkste instrument is de handzaag waar met een mes overheen geschraapt wordt. De lokale keuken bestaat hoofdzakelijk uit gerechten met vis en zeevruchten.
De Turks- en Caicoseilanden tellen ongeveer 50.000 inwoners, waarvan 36.000 de plaatselijke nationaliteit hebben. 22.500 leven op het eiland Providenciales en 4.000 op het hoofdeiland Grand Turk. De eilanden zijn onderverdeeld in zes districten.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.