Uraniummijn

Een uraniummijn is een mijn waaruit uranium(erts) wordt gedolven. Meestal betreft het uraniniet (pekblende), dat van nature het meest op aarde voorkomt en voornamelijk bestaat uit uraniumdioxide (UO₂).

De Rangeruraniummijn in Australië.

Uraniumerts

10 landen zijn verantwoordelijk voor 94% van de wereldwijde uraniumproductie.

Om het gewenste uranium-235 te winnen moeten grote hoeveelheden erts gedolven worden, want in 1000 kg erts zit slechts 1 kg van dit uraniumisotoop. Bij de mijn blijven in veel gevallen grote hoeveelheden radioactief afval en verzuurde modder achter. Het delven van uranium(erts) is zeer volume-intensief en het vindt derhalve veelal middels dagbouw plaats.

Anno 2014 was Kazachstan (36%) marktleider als het aankwam op uraniumproductie, gevolg door Canada (15%) en Australië (12%).^[1] Daarnaast zijn ook Namibië, Niger, Rusland, de Verenigde Staten en Zuid-Afrika belangrijke uraniumproducerende landen. In 2003 bedroeg de wereldwijde productie van uranium 41.429 ton. In 2014 ging het om 59.000 ton.^[1]

Uranium wordt voornamelijk gebruikt als splijtstof voor kerncentrales.

Bronnen, noten en/of referenties

1. Uraniumtekort dreigt over tien jaar, Technisch Weekblad, 24 september 2014

Mediabestanden

Zie de categorie Uranium mining van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.