Wayfaring Stranger

Wayfaring Stranger (Nederlands: reizende vreemdeling), ook bekend als "Poor Wayfaring Stranger", "I Am a Poor Wayfaring Stranger" of "Wayfaring Pilgrim"^{[noot 1]} is een Amerikaans folk- en gospellied dat waarschijnlijk zijn oorsprong vindt in het begin van de 19e eeuw over een klagende ziel op reis door het leven.^[1] Zoals bij de meeste volksliedjes bestaan er veel variaties op de tekst en zijn er in de loop van de tijd veel versies van dit lied gepubliceerd.

Wayfaring Stranger
Uitgebracht	1858
Genre	Amerikaans folk- en gospellied
Schrijver(s)	Duitse versie Paul Gerhardt, Engelse vertaling Jane Borthwick
Componist(en)	Johann Georg Ebeling
Portaal    Muziek

Volgens het boek The Makers of the Sacred Harp, door David Warren Steel en Richard H. Hulan, werden de teksten in 1858 gepubliceerd in Joseph Bevers "Christian Songster", een verzameling populaire hymnes en geestelijke liederen uit die tijd.^[2]

De melodie werd gecomponeerd door Johann Georg Ebeling en de teksten werden in 1666 in Duitsland door Paul Gerhardt geschreven als "Ich bin ein Gast auf Erden, Und hab' hier keinen Stand".^[3] Het lied is gebaseerd op Psalm 39:12 en Psalm 119:19. Zowel de tekst als de melodie liggen dicht bij de moderne Engelse versie. Jane Borthwick vertaalde het in 1858 als "A Pilgrim and a stranger, I journey here below" en Miss Winkworth in 1863 als "A pilgrim here I wander, On earth have no abode".

Tijdens en enkele jaren na de Amerikaanse Burgeroorlog stonden de teksten bekend als de Libby Prison Hymn. Dit kwam doordat de woorden waren geschreven door een stervende Union-soldaat die was opgesloten in de Libby Prison, een pakhuis dat was omgebouwd tot een beruchte gevangenis in Richmond in Virginia, bekend om zijn ongunstige omstandigheden en hoge sterftecijfer. Men geloofde dat de stervende soldaat het lied had geschreven om een gehandicapte soldaat te troosten.

Folkzanger Burt Ives noemde in 1940 Ives zijn eigen radioprogramma met traditionele volksliedjes "The Wayfaring Stranger", en gebruikte het later ook als titel van zijn autobiografie.

Gebruik in speelfilms

Wayfaring Stranger werd gebruikt in de Amerikaans-Britse oorlogsfilm 1917 uitgebracht in 2019 onder regie van Sam Mendes, waar Jos Slovick het nummer als een eenzame soldaat in de bossen het nummer zingt over zijn verlangen naar huis.^[4]

Een andere film waarin "Wayfaring Stranger" gebruikt werd is The Broken Circle Breakdown, een Belgische speelfilm van Felix Van Groeningen uit 2012 met Veerle Baetens en Johan Heldenbergh zowel als acteur als zanger in de hoofdrol. De Franse titel "Alabama Monroe", verwijst naar Bill Monroe, die een bluegrass-versie van het nummer had.

In Cold Mountain, een Amerikaanse oorlogsfilm uit 2003 van regisseur Anthony Minghella, zingt Jack White het nummer in zijn rol van Georgia. Het nummer werd ook opgenomen in de soundtrack van de film.