Wereldkampioenschap softbal

Het Wereldkampioenschap softbal is een softbaltoernooi voor nationale landenteams, een voor mannen en een voor vrouwen, dat vanaf 2013 onder auspiciën van de World Baseball Softball Confederation (WBSC) wordt georganiseerd. Tot 2013 was de Internationale Softbal Federatie (ISF) de verantwoordelijke sportbond.

Mannen

Wereldkampioenschap softbal mannen
Sport	Softbal
Regio	Wereldkampioenschap
Bond/organisator	WBSC
Eerste editie	1966 in Mexico-Stad, Mexico
Regerend kampioen	Argentinië (2019)
Recordkampioen	Nieuw-Zeeland met 7 titels
Portaal    Sport

Het mannenkampioenschap vond zestien keer plaats. Het eerste toernooi was in 1966 in Mexico-Stad, Mexico. De volgende veertien vonden plaats in Canada (4x), de Filipijnen (2x), Nieuw-Zeeland (3x), de Verenigde Staten (4x) en Zuid-Afrika (1x). In 2019 was voor het eerst een Europees land gastheer voor dit kampioenschap, de zestiende editie vond plaats in de steden Praag en Havlíčkův Brod in Tsjechië.

Na de tweede editie in 1968 werd het een vierjaarlijks toernooi, met een jaar extra tussen 2004 en 2009. Vanaf 2013 is het een tweejaarlijks toernooi geworden.

In 1976 werden drie landen (Canada, Nieuw-Zeeland en de Verenigde Staten) als wereldkampioen aangewezen omdat vanwege regen op de slotdag de plaatsingswedstrijden niet gespeeld konden worden. Recordkampioen is Nieuw-Zeeland met zeven titels, de Verenigde Staten met vijf en Canada met vier. De beide overige titels werd door Argentinië en Australië gewonnen.

In totaal namen er 44 leden van de WBSC (voorheen ISF) een of meerdere keren deel aan deze kampioenschappen. Het Nederlands softbalteam (of, volgens recente benaming, “Team Kingdom of the Netherlands”) eindigde bij hun zeven deelnames tweemaal op de dertiende plaats (1996 en 2019), de hoogst bereikte eindpositie. Het softbalteam van de Nederlandse Antillen werden bij hun enige deelname (1984) elfde.

Medaillewinnaars

Jaar	Gaststad, Land	AD	Wereldkampioen	Uitslag finale	2e plaats	3e plaats
1966	Mexico-Stad, Mexico	11	Verenigde Staten	6-0	Mexico	Nieuw-Zeeland
1968	Oklahoma City, Verenigde Staten	10	Verenigde Staten	4-0	Canada	Mexico
1972	Manilla, Filipijnen	10	Canada	1-0	Verenigde Staten	Nieuw-Zeeland
1976	Lower Hutt, Nieuw-Zeeland	07	Canada, Nieuw-Zeeland, Verenigde Staten *
1980	Tacoma, Verenigde Staten	14	Verenigde Staten	3-0	Canada	Bahamas
1984	Midland, Verenigde Staten	16	Nieuw-Zeeland	3-1	Canada	Verenigde Staten
1988	Saskatoon, Canada	14	Verenigde Staten	4-0	Nieuw-Zeeland	Canada
1992	Manilla, Filipijnen	17	Canada	5-3	Nieuw-Zeeland	Verenigde Staten
1996	Midland, Verenigde Staten	22	Nieuw-Zeeland	4-0	Canada	Japan
2000	Oost-Londen, Zuid-Afrika	16	Nieuw-Zeeland	2-1	Japan	Verenigde Staten
2004	Christchurch, Nieuw-Zeeland	15	Nieuw-Zeeland	9-5	Canada	Australië
2009	Saskatoon, Canada	16	Australië	5-0	Nieuw-Zeeland	Canada
2013	Auckland, Nieuw-Zeeland	16	Nieuw-Zeeland	4-1	Venezuela	Australië
2015	Saskatoon, Canada	15	Canada	10-5	Nieuw-Zeeland	Venezuela
2017	Whitehorse, Canada	16	Nieuw-Zeeland	6-4	Australië	Canada
2019	Praag + Havlíčkův Brod, Tsjechië	16	Argentinië	3-2 (10)	Japan	Canada

* Finaledag verregend, drie landen tot wereldkampioen verklaard.^[1][2][3]

Statistiek

Op de zestien kampioenschappen veroverden negen landen ten minste een keer een medaille.

Land	1	2	3	Totaal
Nieuw-Zeeland	7	4	2	13
Verenigde Staten	5	1	3	09
Canada	4	5	4	13
Australië	1	1	2	04
Argentinië	1	0	0	01
Japan	0	2	1	03
Mexico	0	1	1	02
Venezuela	0	1	1	02
Bahamas	0	0	1	01