-tu

Persoonlijk voornaamwoord

-tu

1. nominatief tweede persoon enkelvoud enclitische vorm: je, jij

   «Egidius waer bestu' bleven?»

   Egidius waar ben je gebleven

Opmerkingen

• De du-vorm wordt weinig gebruikt en alleen voor goede vrienden, kinderen enz. Vaak wordt de ghi-vorm als beleefdheidsvorm gebruikt.

Achtervoegsel

-tu na "o" of "u" en een stemloze medeklinker.

1. vervult de rol van een koppelwerkwoord zijn in de derde persoon enkelvoud verleden tijd: was

   «Yok - Garajda hiç araba yoktu.»

   Afwezig, niet bestaand - In de garage was er geen enkele auto.

Verwante begrippen

zijn	enkelvoud			meervoud
tijd	1ste	2de	3de	1ste	2de	3de
tegenwoordig	-um	-sun	-tur	-uz	-sunuz	-lar
verleden	-tum	-tun	-tu	-tuk	-tunuz	-tular
Voor andere tijden wordt olmak gebruikt.