Jentenamnet hennes var Dagmar Wulff, og foreldra var Fredrik Wulff og Ingeborg Kristensen.^[1]

Dagmar Wulff gjekk på Vågan folkehøgskole i 1917–1918.^[2]

I 1919 starta Dagmar Wulff på Tromsø lærarskole, og her gjekk ho saman med skrivekunnige folk som Martin Strømnes, Lars Berg og Erling Bakke, fortel ho sjølv.^[3] Det var også fleire andre målfolk i same kullet, bl.a. Gunnar Gabrielsen (Ankenes) og Sigvard Liljedal (Salangen). Sjølv var Dagmar medlem i riksmålsforeininga.

I 1922 gjekk Dagmar ut av Tromsø lærarskole, og så var ho lærarinne eitt år i Balsfjord før ho i 1923 blei tilsett i Storfjord ved Stamsund.^[4]

I 1927 giffta Dagmar Wulff seg med Ingvald Blix.^[5]

Dagmar Blix gjekk bort 3. april 1984.^[6][7]

Dagmar Wulff var medlem i riksmålsforeininga då ho gjekk på lærarskolen i Tromsø. «Til tross for medlemskap i riksmålsforening i lærerskuletida valde ho å ta i bruk nynorsken i forfattargjerninga si. Det gjorde ho etter råd frå ein redaktør i eit riksmålsblad. Han meinte ho skreiv betre på nynorsk enn riksmål.»^[8]

Og heilt frå dei første dikta ho byrja publisere i lokalavisene, skreiv ho på nynorsk, som t.d. i diktet «Eg minnest» (1925).^[9]

Dagmar Blix var med då Nordland fylkesmållag blei oppattskipa i 1947, men var berre med i styret som vara.^[10]

Engasjementet hennes for målsaka var blant anna grunna i argumentet om at nynorsk ligg nærare mange norske dialektar enn bokmål. Ho skreiv sjølv på eit nordnorskprega nynorsk, og fleire av segnene og forteljingane ho samla frå Nord-Noreg er skrivne på ei blanding av dialekt og nynorsk.

Forfattarskapen består i hovudsak av barne- og ungdomsbøker, men ho har gjort eit viktig arbeid for å samle og publisere historier og segner frå Lofoten. Engasjementet hennes gav seg utslag i ei rekke radiokåseri. I tillegg var ho aktiv medarbeidar i Norsk Målførearkiv , og ho skreiv kulturhistoriske artiklar i blant anna Håløygminne.^[11] Ho skreiv og las ofte eigne prologar og festtalar til forskjellige høve.

Dagmar Blix var i 1977 den første som blei tildelt Vestvågøy kommunes kulturpris. I 1979 fekk ho Blixprisen.

• 1948: Prinsesse Gullhjarte og andre eventyrspel, 1, Samling for born. Bøstad : Marius Evjebergs forlag (nynorsk)
• 1954: Skomakar-Jonas : eventyrspel i 5 akter : for vaksne og born. Bøstad : Marius Evjebergs forlag (nynorsk)
• 1957: Dei tre mostrene og andre eventyrspel. Bøstad : Marius Evjebergs forlag (nynorsk)
• 1959: Sylvelin og andre eventyrspel. Bøstad : Marius Evjebergs forlag (nynorsk)
• 1961: Vargtid : dikt frå krigsåra. Bøstad : Marius Evjebergs forlag (nynorsk)
• 1965: Draugen skreik : tradisjon frå Lofoten. Oslo : Universitetsforlaget (nynorsk)
• 1966: I fjell og fjære. Trondheim : Rune forlag (nynorsk)
• 1971: Ante frå vidda. Trondheim : Rune forlag (nynorsk)
• 1974: Marit. Trondheim : Rune forlag (nynorsk)
• 1975: Gamle Lofoten. Orkanger : Rune forlag (nynorsk)
• 1975: Skatten i Bjønnhaugen. Trondheim : Rune forlag (nynorsk)
• 1976: Eg elskar livet : dikt. Trondheim : Rune forlag (nynorsk)
• 1976: Hanen og reven og andre eventyrspel. Dramatisert av Dagmar Blix. Halsøy i Vefsn : Bladet Midnattsol. (nynorsk)
• 1976: Turid og Bjørg. Trondheim : Rune forlag (nynorsk)
• 1977: Dyra på Harteigen. Trondheim : Rune forlag (nynorsk)
• 1978: Henning på Holmen Trondheim : Rune forlag (nynorsk) (Ny utgåve 2018, ved Vestvågøy historielag^[12])
• 1978: Vanja. Trondheim : Rune forlag (nynorsk)
• 1979: Landgluntar, teikningar av Anders Moe-Rognhaug. Trondheim : Rune forlag (nynorsk)
• 1980: Heim til Fagertun ; teikningar av Anders Moe-Rognhaug. Trondheim: Rune forlag (nynorsk)
• 1981: Prins Dyregod og prinsesse Rosalind : eventyrforteljing. Teikningar av Aashild Havåg Bergseth. Larvik : Norsk barneblads forlag (nynorsk)
• 1983: Heksedansen. Larvik: Norsk Barneblads forlag (nynorsk)