Erik av Pommern

Erik av Pommern (1382–3. mai 1459) var norsk, dansk og svensk konge. Som konge av Noreg vert han kalla Eirik III og regjerte frå 1389 til 1442. Han var konge av Danmark som Erik VII og av Sverige som Erik XIII frå 1396 til 1439.

Erik av Pommern vert krona til konge av heile Norden. Stikk av H. P. Hansen frå Nordens Historie av Niels Bache 1884.

Erik av Pommern Erik (Eirik) III av Noreg Erik VII av Danmark Erik XIII av Sverige
Konge av Danmark, Noreg og Sverige
Regjeringstid	Noreg: 1389–1442 Danmark: 1396–1440 Sverige: 1396–30. august 1434 14. oktober 1435–1436 1. september 1436–24. september 1439
Slavisk	Bogislav Vratislavsson av Pommern
Fødd	1381
Fødestad	Darłowo
Død	3. mai 1459
Dødsstad	Darłowo
Gravstad	Marienkirche (Darłowo)
Etterfølgjar	Som herskar av Sverige: Karl Knutsson Bonde
Gift med	Filippa av England, Cæcilia (frille)
Dynasti	Huset Grip
Far	Vartislav VII av Pommern
Mor	Maria av Mecklenburg
Born	Erik, barn 1 av Pommern

Erik var son av hertug Vartislav VII av Pommern og Maria av Mecklenburg, systerdotterson til dronning Margrete Valdemarsdotter.^[1] Han gifta seg med Filippa av England, dotter av Henrik IV av England, i Lund i 1406.^[1]

Den 17. juni 1397 vart Kalmarunionen inngått. Sjølv om Erik formelt var konge, var det i stort mon dronning Margrete Valdemarsdotter, som styrte. Først då Margrete døydde i 1412, vart Erik regent i røynda. Erik heldt fram dei reformene som Valdemar Atterdag og Margrete hadde byrja med.