Feittblad

Feittblad (Liparis loeselii) er ei plante i feittbladslekta Liparis i orkidéfamilien (marihandfamilien) Orchidaceae.^[1][2] Ho er regionalt utdøydd (RE) i Noreg.^[3]

Feittblad
Status i verda: Nær truga Status i Noreg: Regionalt utdøydd
Systematikk
Rike:	Planteriket
Klasse:	Einfrøblada
Orden:	Aspargesordenen
Familie:	Orkidéfamilien
Slekt:	Liparis
Art:	L. loeselii
Vitskapleg namn
Liparis loeselii (Linné) Rich.
Økologi
Habitat:	myr
Utbreiing:	nordaust-Europa til Sentral-Asia, Nord-Amerika

Utbreiing

Arten var kjend frå nokre få lokalitetar på rikmyrer i låglandet ved Oslofjorden, men vart sist observert i 1936.^[4] Ved sidan av attgroing av myrer var uvettig innsamling frå botanikarar ein medverkande årsak til at arten gjekk ut.^[3]

Feittblad (svensk namn gulyxne) blir rekna som sårbar (VU) i Sverige.^[5]

I Danmark (dansk namn mygblomst) er arten berre kjend frå nokre få spreidde stader og er rekna som sterkt truga (EN).^[6]

I Finland (finsk namn kiiltovalkku) er det no truleg berre att ein einaste lokalitet på Åland, og arten er klassifisert som kritisk truga (CR).^[7]

Feittblad (engelsk namn fen orchid) veks heilt aust i England og i Wales. Arten er verna gjennom den britiske Handlingsplan for biodiversitet.^[8] I den britiske raudlista har arten status som sterkt truga (EN).^[9] Lokalt er han sterkt truga (EN) i England^[10] og kritisk truga (CR) i Wales.^[11]

I Estland (estisk namn soohiilakas) veks feittblad spreidde stader over det meste av landet og er rekna som sårbar (VU).^[12] I Latvia (latvisk namn lēzela lipare)^[13] veks arten ganske spreidd, mest i låglandet ved kysten. Han er klassifisert som sjeldan (kategori 3 – samazinās).^[14] I Litauen (litauisk namn dvilapis purvuolis) veks arten no særleg i søraust og i vest. Han er rekna som sårbar (VU).^[15][16]

I Benelux har arten (nederlandsk namn groenknolorchis, fransk namn liparis de Loesel) tidlegare vore funne over store delar av Nederland, men finst no berre i sanddyner ved kysten og i Zeeland. I Flandern i Belgia fanst han før ved kysten, men har no berre ein vekstestad i Kempten. Han kan òg kanskje finnast nord-aust i Vallonia.^[17][18] I den nederlandske raudlista er arten rekna som sterkt truga (EN, bedreigd).^[19] I Belgia er han rekna som kritisk truga i Flandern (CR, ernstig bedreigd) og i Vallonia (CR, menacé d'extinction).^[20][21] Han finst ikkje i Luxembourg.