Herodes den store

Herodes eller Herodes den store (fødd 73 eller 74 f.Kr., død 4 f.Kr.)^[1] var konge av det romerske lydriket Judea i det første hundreåret f.Kr. Han er kjend for utviding av riket, ei storslått utviding av det andre tempelet i Jerusalem og bygging av festningane i Masada, Antonia og Herodium og hamna i Caesarea Maritima. Tilnamnet «den store» er likevel omstridd ettersom Herodes stod bak ei rekkje udådar og drap.^[2] I kristen tradisjon blir han sett i samanheng med barnemorda i Betlehem, men denne førestillinga er vanlegvis rekna som uhistorisk.^[3]

Herodes
Tenkt portrett av Herodes.
Konge av Jueda
Fødd	73 eller 74 f.Kr.
Død	4 f.Kr. i Jeriko
Gift med	Malthace, Cleopatra of Jerusalem, Mariamne, Doris, Mariamne, Ελπίδα, Fedra
Born	Herodes Antipas, Olympias, Antipater, Herodes Arkhelaos, Salome, datter av Herodes den store, Herodes Boëthus, Aristobulus, sønn av Herodes den store, Herodes Filippo, Herod IV, Alexander, Salampsio, Κύπρος Β΄

Livet til Herodes er detaljert omtalt i verka til den jødisk-romerske historikeran Flavius Josefus frå 100-talet.