Hjalmar Branting

Karl Hjalmar Branting (23. november 1860–24. februar 1925) var ein svensk sosialdemokratisk politikar og journalist, fødd og død i Stockholm. Han var partileiar for Socialdemokraterna frå 1907 og vart i 1920 den fyrste sosialdemokratiske statsministeren i Sverige.

Hjalmar Branting
Fødd	23. november 1860 Klara församling
Død	24. februar 1925 (64 år)
Statsborgar av	Sverige
Parti	Sveriges socialdemokratiska arbetareparti (1903; 1925)
Religion	Svenska kyrkan
Yrke	politikar, diplomat, journalist, redaktør
Utdanna ved	Uppsala universitet
Mor	Emerentia Maria Charlotta af Georgii
Far	Lars Gabriel Branting
Ektefelle	Anna Branting
Barn	Georg Branting, Sonja Branting-Westerståhl
Alle verv	Medlem av Andra kammaren (1897–1925) Statsminister i Sverige (1920–1920) Statsminister i Sverige (1921–1923) Statsminister i Sverige (1924–1925) partileiar (1908–1925) sjefredaktør (1886–1908) Sveriges utenriksminister (1921–1923) finansminister i Sverige (1917–1918)
Signatur

Nobels fredspris
1921

Branting var riksdagsmann 1897–1925 og partileiar for Socialdemokraterna 1907–25. Han var finansminister i Sverige 1917–18, deretter statsminister 1920, 1921–23 (også utanriksminister) og 1924–25.

Branting vart tildelt Nobels fredspris 1921 saman med Christian Lous Lange for sin innsats i Folkeforbundet.^[1][2]