Husflid

Husflid er handverksmessig produksjon av varer for eigen bruk eller for sal. Husflidproduksjon skjer i heimen og treng få og enkle tekniske produksjonsmiddel. Husfliden omfattar teknikkar som vevnad, strikking, treskurd, smiarbeid og rosemåling.

Pyntehandklede broderte i tradisjonell stil er eit døme på husflid frå Ukraina.

Foto: Pavlo Boyko

Ordsoge

Omgrepet husflid er sett saman av orda hus og det lågtyske ordet flid (jf. flittig) og er kjend frå tidleg 1800-tal i tydinga flid i heimen. Biskop Jacob Neumann brukte omgrepet i sin omtale av Asker prestegjeld i 1817.

I vår tyding skal Henrik Wergeland vere rekna som opphavsmann til uttrykket.^[1] Eilert Sundt brukar omgrepet om arbeid som oppfyller stundene mellom hovudarbeida og som sysselset kvar hand i familien — til skilnad frå fabrikkdrift og handverk som hovudsyssel. Han har problem med å definere emnet, sidan det «er noget Usikkert og Svævende i Husflidens Navn og Begreb».

Sundt si bok gav støtet til etablering av dagens husflidlag; Den norske husflidforening vart stifta i 1891. Formålet med husflidlaga å lære opp folk i husflidarbeid, og å etablere utsal for husflidprodukt. Opplæring i husflid var hjelp til sjølvhjelp og for mange eit alternativ til fattigkassa.

Sjå òg

• kunsthandverk