Internasjonalt farvatn

Internasjonalt farvatn (latin mare liberum, 'fritt hav') viser til havområde som ikkje inngår i territorialfarvatnet til nokon stat og er område utanfor jurisdiksjonen til alle statar. Her gjeld difor ingen nasjonale lovar, og dette har vorte utnytta, mellom anna til å driva uregulert fiske, senda såkalla piratradio, driva kasinoverksemd, driva smugling av ulovlege varer som narkotika^[1] og ansvarsfråskriving for oljeutslepp. a

Illustrasjon av maritime grenser innan havrett.

Internasjonalt farvatn, markert med blått.

Nyare internasjonale avtalar og konvensjonar har lagt føringar også for kva ein kan gjera og ikkje gjera i internasjonalt farvatn.^[2]

Kyststatane kan erklæra ei økonomisk sone ut til 200 nautiske mil frå grunnlinja. I den økonomiske sona har kyststaten einerett til naturressursane i sjøen, på og under havbotnen, til dømes fisk og petroleum. Kyststaten har ikkje full suverenitet eller jurisdiksjon i den økonomiske sona, og i andre samanhengar enn utnytting av naturressursar er det internasjonale farvatn som gjeld.

Skip som seglar i internasjonalt farvatn er generelt under jurisdiksjon til det flagget det eventuelt seglar under.^[3] Viss eit skip likevel er involvert i ein kriminell aktivitet, som piratverksemd, kan kvar og ein nasjon utøva jurisdiksjon under doktrinen om universell jurisdiksjon.^[4]

Sjå òg

• Havrettstraktaten