Jonas Collett

Jonas Collett (fødd 25. mars 1772 på Rønnebæksholm i Næstved, Danmark, død 3. januar 1851 i Kristiania)^[1] var ein norsk embetsmann og statsråd, og ein av dei som sette eit sterkt preg på statsforvaltninga i Noreg i si samtid.^[2]

Jonas Collett
Statsborgarskap	Noreg
Fødd	25. mars 1772 Næstved, Rønnebæksholm
Død	3. januar 1851 (78 år) Christiania
Yrke	politikar, amtmann, jurist, fut
Far	Johan Collett
Jonas Collett på Commons

Bakgrunn og familie

Grava til Jonas Collett på Vår Frelsers gravlund i Oslo

Collett var son av kammerråd Johan Collett (1734–1806) og Else Elisabeth Ramus Jensen (1746–88), bror av Peter Collett (1767–1823) og eidsvollsmannen Johan Collett. Faren var eigar av godset Rønnebæksholm på Sjælland, men solgte det i 1777 og familien flytta til København.^[1] Collett studerte ved Københavns Universitet og vart cand.jur. i 1793.

Karriere

I 1795 vart han utnemnd til fut i Numedal og Sandsvær og kom til Kongsberg året etter. Han vart konstituert amtmann i Buskeruds amt i 1813-14. I 1814 deltok han på stormannsmøtet på Eidsvoll den 16. februar. Saman med Niels Aall leia han forhandlingane med den svenske generalen Magnus Björnstjerna som resulterte i Mossekonvensjonen.^[3]

Frå 1814 og framover hadde han ei rad sentrale roller i den norske forvaltninga og regjeringa og han vart formann for regjeringa - førstestatsråd - i 1822.^[4]

Dekorasjonar

Collett vart tildelt Dannebrogordenen i 1809. I 1815 fekk han Nordstjerneordenen og vart kommandør av denne ordenen i samband med kroninga av Karl III Johan i 1818. I 1825 vart han utnemnd til Serafimerridder.^[5]