Kloritoid

Kloritoid er eit grønleg-svart, klorittliknande mineral som opptrer som bestanddel i visse metamorfe skifrar. Den kjemiske formelen er Fe₂Al₄O₂(SiO₄)₂(OH)₄. Mineralet er strukturelt sett eit nesosilikat, ikkje eit sjiktsilikat som kloritt.

Kloritoid
Kloritoidkrystallgruppa på matriks frå Nuristanprovinsen i Afghanistan (storleik:6.3 x 3.5 x 3.0 cm)
Generelt
Kategori	Nesosilikat
Kjemisk formel	(Fe,Mg,Mn)2Al4Si2O10(OH)4
Strunz-klassifisering	09.AF.85
Dana-klassifisering	52.03.03.01
Krystallsymmetri	Monoklin prismatisk 2/m eller triklinsk pinakoidal 1
Einingscelle	a = 9.50 Å, b = 5.50 Å, c = 18.22 Å; β = 101.9°; Z = 4 eller a = 9.46 Å, b = 5.50 Å, c = 9.15 Å; α = 97.05° β = 101.56° γ = 90.10°
Identifikasjon
Farge	Mørkegrå, grønaktig grå, grønaktig svart
Krystallform	Søyleforma pseudoheksagonale krystall; rosettar, vanlegvis grovt blada med typisk bøygd folie; òg massive
Krystallsystem	Monoklin eller triklinsk
Tvilling	Vanleg på {001}, polysyntetisk, kan vere lamellert
Kløyv	perfekt på {001}, tydeleg på {110}; deling på {010}
Fastleik	Sprø
Mohs hardleiksskala	6.5
Glans	perleaktig på kløyvflater
Strekfarge	Kvit, gråaktig, eller særs lett grønaktig
Transparens	Gjennomskinneleg
Spesifikk vekt	3.46 – 3.80
Optiske eigenskapar
Optiske eigenskapar	Toaksa (+) eller (–)
Brytingsindeks	nα = 1.713 - 1.730 nβ = 1.719 - 1.734 nγ = 1.723 - 1.740
Dobbeltbryting	δ = 0.010
Pleokroisme	X = olivengrøn til gul; Y = gråaktig blå til blå; Z = fargelaus til bleik grønaktig gul
2V-vinkel	Målt: 36° til 89°
Dispersjon (spreiing)	r > v; sterk
Kjelder	[1]

Det vart først skildra i 1837 from lokalitetar i Uralfjella i Russland. Det fekk dette namnet fordi det likna mineral i klorittgruppa.^[1]

I Noreg er det kjent frå Stavangerfeltet.