Malignitet

Malignitet (av latin malignus, samantrekking av male 'vondkyndt' og genus 'opphav'; «vondarta») er tendensen ein tilstand har til å vere vedhaldande harmfull, eller vondarta, over tid. Ordet blir oftast brukt for å karakterisera maligne svulstar (kreft). Desse skil seg frå benigne svulstar ved at dei ikkje er sjølvavgrensande og dimed kan trengje inn i nærliggande vev, eller spreie seg til fjernt vev.^[1] Ein benign svulst har ingen av desse eigenskapane.

Den vondarta svulsten (R) spreier seg ukontrollert og invaderer det kringliggjande vevet, i motsetnad til den godarta svulsten (L), som blir verande lukka frå nærliggjande vev.

Maligne svulstar (kreft) frå ulike stader i kroppen.
Illustrasjon av Robert Carswell, c. 1830

Ein malign svulst er karakterisert av dårleg celledifferensiering, der cellene mistar si opphavlege form.^[1] Den er også karakterisert av genomisk instabilitet, der heilgenomsekvensering av svulsten vil syne mellom 10 000 og 100 000 mutasjonar.^[2] Redusert genuttrykk i DNA-reparasjonsenzym er også vanleg. Dette skuldast anten epigenetisk metylering av DNA-reperasjonsgen, eller endringar i mikro-RNA som styrer genuttrykket. Kreft syner vanlegvis også tumorheterogenitet.^[3]

Malignitet i onkologi (kreftforsking)

• malignitet, malign svulst og malign neoplasme er det same som kreft
• malign ascites
• malign transformasjon

Malignitet utføre onkologi

• malign hypertensjon
• malign hypertermi
• malign otitis externa
• malign malaria er den farlegaste forma for malaria og skuldast infeksjon med parasitten plasmodium falciparum
• malignt nevroleptikasyndrom

Sjå òg

• precancerøse lidingar